Sportowcy mutanci - doping genetyczny

Erytropoetyna? Sterydy? Testosteron? To wszystko przeszłość. Doping przyszłości obędzie się bez zastrzyków i piguł. Jeśli wierzyć alarmującym doniesieniom Światowej Agencji Antydopingowej, już wkrótce grozi nam atak sportowców mutantów. Doping obecny był w sporcie niemal od zawsze, a z czasem miał szansę korzystać ze zdobyczy medycyny i chemii. Hormon wzrostu, erytropoetyna, hormony tarczycy, testosteron, insulina, amfetamina, betablokery, własna krew... - wszystko to znajdowało zastosowanie w podnoszeniu fizycznej wydolności sportsmenów. Wiele wskazuje jednak na to, że już niebawem będą oni mogli biegać szybciej, skakać wyżej i bić mocniej bez wspomagania się pigułkami, zastrzykami czy kroplówkami. Czempioni przyszłości zostaną poddani dopingowi genetycznemu, będącemu logiczną konsekwencją biotechnologicznych badań ostatnich kilku dekad. Za sprawą kilku dodatkowych genów sportowiec sam wytworzy niezbędne „wspomaganie” we własnym organizmie. Stymulacja doskonała? Być może. Z pewnością też niewykrywalna i nieprzewidywalna, a przez to skrajnie niebezpieczna. Podczas gdy naukowcy szukają remedium na choroby dziedziczne, które pochłaniają ludzkie życie, świat sportu woli ich widzieć w roli hodowców przyszłych supermanów. Stawką są ogromne pieniądze, a pokusa bywa zbyt wielka. Jak przestrzega genetyk Theodore Friedmann związany ze Światową Agencją Antydopingową: „Jest bardzo prawdopodobne, że w odległej perspektywie manipulacje genetyczne znajdą zastosowanie w sporcie, a wtedy będziemy musieli się zastanowić, czy sport jest jeszcze sportem”. Dokument „Sportowcy mutanci. Doping genetyczny” to szokująca prawda o rozpoczynającym się właśnie bezwzględnym wyścigu między medycyną i nauką a sportem i show-biznesem. Jego uczestnicy są już gotowi do startu i naprawdę nie sposób powiedzieć, z jakiego dopingu już korzystają.