Sposób na bezsenność

Francesca, początkująca aktorka, straciła rodziców w wypadku samochodowym, gdy miała 6 lat. Po ich śmierci zamieszkała u swego wuja Leo, ale rodzinną tragedię przypłaciła chroniczną bezsennością. Wuj, wraz z synem Robem, sympatycznym gejem, prowadzi w San Francisco małą kafejkę. Pracuje w niej również Francesca czekając na wielką karierę ekranową. W przerwach między serwowaniem kawy i drinków regularnie chodzi ze swą przyjaciółką Allison na castingi, ale - jak na razie - bez powodzenia. Allison wprawia się praktycznie w aktorskim rzemiośle udając przed starym Leo dziewczynę Roba, który nie ma odwagi wyznać ojcu prawdy o swojej odmiennej orientacji seksualnej. Na zamieszczone przez wuja Leo ogłoszenie o pracy dla barmana odpowiada 24-letni David. Przystojny, niebieskooki blondyn od razu wpada Francesce w oko. Świat nabiera dla niej nowych barw i nawet bezsenność przestaje być męcząca. Jako wielbicielka książek dziewczyna szybko znajduje z nim, początkującym pisarzem, wspólny język. Wprowadza go w krąg swoich przyjaciół, bardzo pochlebnie ocenia jego próbki literackie. I chociaż David nie proponuje jej randki ani nie posuwa się do śmielszych gestów, ma nadzieję, że odwzajemnia jej zainteresowanie. Rob, Allison i kawiarniany "rezydent" Juice utwierdzają ją w tym przekonaniu. Dlatego jak grom z jasnego nieba spada na nich wiadomość, że David ma już dziewczynę. Molly, studentka prawa, zjawia się pewnego ranka w kawiarni, przynosząc Davidowi klucze od mieszkania, których w pośpiechu nie zabrał. Francesca jest załamana, przyjaciele na próżno starają się ją pocieszyć. David, czując się nie w porządku wobec niej, wyjaśnia, że zna Molly od dzieciństwa, mieszka z nią od trzech lat, kocha ją, docenia jej dobroć i oddanie. Pochlebia mu złożone przez Franceskę wyznanie miłości, ale nie czuje się na siłach, by porzucić dla niej Molly. Odrzuca też propozycję wspólnej przeprowadzki do Los Angeles, gdzie - jak liczy Francesca - jej kariera aktorska wreszcie nabierze tempa.