Spryciarz

W prologu filmu reżyser przedstawia głównego bohatera, Rolanda Coppinga, z okresu dzieciństwa. Sfrustrowany chłopiec, nielubiany przez szkolnych kolegów, spędza smętne urodziny w towarzystwie brata i matki, gdyż wszyscy goście zawiedli. Kiedy potem razem z Matthew spaceruje nad brzegiem rwącej rzeki, okrutnym wybrykiem doprowadza do tragedii. Akcja przenosi się kilkanaście lat później do bliżej nieokreślonego miasta i kraju, a bohaterowie mówią mieszanką rozmaitych akcentów, by nic nie sugerowało ich narodowości. Mieszkanie dobrze sytuowanych małżonków, Jonathana (Hugo Weaving) i Beth (Josephine Byrnes), plądruje zamaskowany włamywacz. Kiedy niespodziewanie wraca pani domu, zaskoczoma wizytą nieproszonego gościa, wpada w panikę. Chcąc jedynie obezwładnić intruza, mierzy do niego z kuszy i, niestety, śmiertelnie rani. Okazuje się, że pechowym rabusiem był Michael Allen (Peter Mochrie), przyjaciel rodziny, który na prośbę Jonathana miał upozorować włamanie. Mimo tragicznego wypadku, w którym zginął jego najlepszy kolega, właściciel ubezpieczonego od kradzieży mieszkania nadal zamierza ubiegać się o odszkodowanie. Po kilku tygodniach u Jonathana i Beth zjawia się Roland Copping (Phil Collins), agent ubezpieczeniowy, który - jak się wydaje - od razu przejrzał machlojki pana domu. Zaczyna nękać małżonków nieustannymi wizytami, konfundując ich coraz bardziej dociekliwymi pytaniami. Początkowo Jonathan i Beth są rozbawieni ekscentrycznym agentem, z czasem znudzeni, a w końcu mocno przerażeni, kiedy uświadamiają sobie, że gra toczy się o wysoką stawkę. Tymczasem Roland, zastraszając ich i szantażując, wyłudza duże pieniądze i samochody. Ale jego apetyt na łatwy zarobek wciąż rośnie i nieustannie żąda więcej. Kiedy małżonkowie próbują się przeciwstawić, nasyła na nich policję. Zdesperowany Jonathan wypowiada bezwzględnemu prześladowcy wojnę na śmierć i życie. Odtwarzający Jonathana przystojny blondyn Hugo Weaving należy do najpopularniejszych australijskich aktorów.