Środki nadzwyczajne
Extraordinary Measures, USA 2010
Oparta na faktach historia walki Johna i Aileen Crowleyów o życie swoich dzieci cierpiących na rzadką chorobę genetyczną. Współpraca z naukowcem poszukującym leku staje się dla nich sensem życia.
Reżyseria:Tom Vaughan
Czas trwania:106 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Środki nadzwyczajne w telewizji
Galeria
Brendan Fraser
jako John Crowley
Harrison Ford
jako doktor Stonehill
Keri Russell
jako Aileen Crowley
Meredith Droeger
jako Megan Crowley
Diego Velazquez
jako Patrick Crowley
Sam M. Hall
jako John Crowley jr
John Richardson
Dyrektor artystyczny
Denise Pizzini
Scenografia
Robert Nelson Jacobs
Scenariusz
Ted Gidlow
Kierownik produkcji
Sara Romilly
Kierownik produkcji
Stacey Sher
Producent
Opis programu
Hall, Jared Harris, Patrick Bauchau, Alan Ruck, David Clennon, Dee Wallace, Courtney B. Vance, Ayanna Berkshire, P.J. Byrne, Andrea White. Rodzice w walce o życie dzieci decydują się wesprzeć finansowo niekonwencjonalnego badacza - Harrisona Forda. John i Aileen Crowley są małżeństwem z trójką dzieci. Dwoje z nich cierpi na rzadką i śmiertelną chorobę Pompego. Gdy stan ich córki Megan ulega pogorszeniu, zdesperowany John odkrywa badania dr. Roberta Stonehilla - naukowca z Nebraski. Crowleyowie postanawiają wesprzeć jego poszukiwania, inwestując pieniądze w prywatny ośrodek badawczy skupiony na znalezieniu leku na tę genetyczną chorobę. Dla Johna ta praca staje się sensem życia. Film Toma Vaughna opowiada prawdziwą historię Johna i Aileen Crowleyów. Scenariusza na motywach książki dziennikarki Geety Anand napisał Robert Nelson Jacobs. W małżonków walczących w niecodzienny sposób o życie swoich dzieci wcielili się Brendan Fraser i Keri Russell. Rolę dr. Roberta Stonehilla zagrał Harrison Ford. Środki nadzwyczajne to wciągający dramat ukazujący historię Crowleyów z osobistej perspektywy. Szczególnie ciekawe jest pokazanie prywatnych motywacji bohaterów w perspektywie badań naukowych służących wszystkim chorym i ich rodzinom. Twórcy unikają zbędnego melodramatyzmu, także za sprawą wyrazistych postaci i dobrze budowanego napięcia - ponieważ walka o życie chorych jest również walką z czasem i ograniczeniami.