Stracone zachody miłości

Czterech przyjaciół składa przysięgę, że będą trzymać się z dala od kobiet. Czy uda się to, gdy w pobliżu pojawi się płeć piękna? Król Navarry przekonuje trzech swoich najbliższych przyjaciół do złożenia przyrzeczenia: przez trzy lata poświęcą się nauce, życiu według surowych reguł i, przede wszystkim, będą unikać kobiet. Mimo wątpliwości, wszyscy mężczyźni przyjmują warunki. Problem pojawia się, gdy do zamku przybywa francuska księżniczka wraz ze swoimi dwórkami... Kenneth Branagh debiutował jako reżyser w 1989 roku rewelacyjną ekranizacją Henryka V Szekspira. Od tego czasu Brytyjczyk uważany jest za jednego z najlepszych filmowych adaptatorów dzieł angielskiego mistrza dramatu. Jego wersje Wiele hałasu o nic (1993) czy Hamleta (1996) do dziś są doceniane przez krytyków i widzów. W 2000 roku Branagh zdecydował się sięgnąć po mniej popularną sztukę Szekspira — komedię Stracone zachody miłości. Reżyser przeniósł akcję do roku 1939, znacznie też skrócił tekst oryginału, a poprzez wmontowanie fragmentów kronik filmowych z tego okresu interesująco rozszerzył kontekst. Jednak przede wszystkim swoim filmem oddał hołd hollywoodzkiemu musicalowi lat 30. i 40. Cały film został zrealizowany w studiu, a lekka, farsowa fabuła przeplatana jest sekwencjami wokalnymi i tanecznymi. Tak jak w większości swoich filmów szekspirowskich, Branagh również zagrał jedną z głównych ról, tym razem wcielając się w postać Berowne'a. Partnerują mu m.in. Alessandro Nivola, Matthew Lillard, Adrian Lester, Alicia Silverstone, Natascha McElhone i Emily Mortimer. Zaś na szczególną uwagę zasługują kreacje drugoplanowe dwóch znakomitych aktorów charakterystycznych — Nathana Lane'a i Timothy'ego Spalla. Zgrabne połączanie komediowej klasyki i musicalu.