Strumienie miłości

Wnikliwe studium relacji między dwojgiem rodzeństwa, które zmuszone jest ze sobą zamieszkać, a zarazem gorzki rozrachunek Johna Cassavetesa ze swoim życiem i swoją twórczością. Robert Harmon jest uzależnionym od alkoholu pisarzem, żyjącym w wielkiej posiadłości położonej na wzgórzach Hollywood. Mężczyzna nie potrafi nawiązywać bliskich relacji z ludźmi. Jego liczne romanse zawsze wyglądają tak samo - Robert rozkochuje w sobie kobiety, a potem szybko je porzuca. Jego impulsywnej siostrze Sarze też nie wiedzie się najlepiej. Kobieta przechodzi przez trudny rozwód - były mąż (Seymour Cassel) powołuje się na jej problemy psychiczne z przeszłości i próbuje ograniczyć jej prawa rodzicielskie. Nie mogąc tego dłużej wytrzymać, Sara postanawia wprowadzić się na pewien czas do brata. Gorzki, nieprzewidywalny dramat opowiadający o samotności, pożądaniu i miłości, a także przenikliwy portret pary nadwrażliwych, nieprzystosowanych do świata ludzi. Strumienie miłości to oparty na sztuce Teda Allana przedostatni film w dorobku legendarnego reżysera Johna Cassavetesa, który w swoisty sposób podsumowuje w nim własne życie i twórczość. Określany przez krytykę mianem "ojca amerykańskiego kina niezależnego" artysta zasłynął takimi dziełami jak Cienie, Twarze, Kobieta pod presją, Zabójstwo chińskiego bukmachera czy Gloria. Parał się także aktorstwem - w 1968 roku otrzymał nominację do Nagrody Amerykańskiej Akademii za drugoplanową rolę w Parszywej dwunastce, wystąpił również w słynnym horrorze Romana Polańskiego Dziecko Rosemary. W Strumieniach miłości, jednym ze swoich najwybitniejszych i zarazem najbardziej osobistych filmów, reżyser wcielił się w postać Roberta Harmona, a rolę Sary powierzył swojej żonie i muzie, dwukrotnie nominowanej do Oscara Genie Rowlands. Oboje otrzymali za swoje kreacje Srebrne Wstążki, prestiżowe nagrody przyznawane przez włoskich krytyków filmowych. Obraz był pokazywany na MFF w Berlinie, gdzie został uhonorowany Złotym Niedźwiedziem i nagrodą FIPRESCI.