Strzały o zmierzchu
Ride the High Country, USA 1962
Steve Judd eskortuje transport złota z górniczego miasta. Towarzyszą mu stary przyjaciel Gil Westrum oraz młody chłopak Heck Longtree. Steve nie wie, że jego kompani planują ukraść cenny ładunek.
Reżyseria:Sam Peckinpah
Czas trwania:94 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Western
Strzały o zmierzchu w telewizji
Galeria
Joel McCrea
jako Steve Judd
Randolph Scott
jako Gil Westrum
Mariette Hartley
jako Elsa Knudsen
Edgar Buchanan
jako Tolliver
R.G. Armstrong
jako Joshua Knudsen
John Anderson
jako Elder Hammond
Sam Peckinpah
Reżyseria
George Bassman
Muzyka
Leroy Coleman
Dyrektor artystyczny
George W. Davis
Dyrektor artystyczny
Hal W. Polaire
Drugi reżyser
Richard E. Lyons
Producent
Opis programu
Niemłody już Steve Jude (Joel McCrea), były szeryf, znany obrońca prawa, mimo usilnych starań nie może znaleźć pracy. Podejmuje się więc przewiezienia ładunku złota z kopalni do banku. W wykonaniu zadania pomóc ma mu stary przyjaciel - Gill Westrum (Randolph Scott). Dołącza do nich młody i zupełnie inaczej patrzący na świat Heck (Ron Starr). Zanim jednak mężczyźni dotrą do górniczego osiedla, zatrzymują się na podupadającym rancho, zamieszkałym jedynie przez właściciela i jego jedyną córkę, Elsę. Dziewczyna tyranizowana przez ojca, surowego purytanina, marzy o ucieczce do górniczego osiedla, gdzie mieszka i pracuje jej narzeczony Bill Hammond. Przybysze zabierają ją ze sobą. Heck zakochuje się w dziewczynie. Ta jednak postanawia poślubić Billa. Po przybyciu do osiedla Elsa od razu bierze ślub. Nowożeńcy zamieszkują z trzema braćmi Billa. Okazuje się, że traktują oni dziewczynę jak wspólną własność. Elsa postanawia uciec ze Stevem, Gillem i Heckiem. W drodze uświadamia sobie, że nie kocha Billa, a coraz większą sympatią darzy Hecka. Bracia Hammondowie wyruszają w pościg, brutalnie mordują ojca Elsy. Podczas walki z nimi Steve zostaje ciężko ranny. Gill staje w jego obronie, bracia Hammondowie giną. Niestety umiera także Steve. Western "Strzały o zmierzchu" spotkał się z uznaniem krytyki zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Europie. Niewiele brakowało jednak, by film w ogóle nie został zrealizowany z powodu zmian na kierowniczych stanowiskach w wytwórni MGM. Producent Sol Siegel dał Peckinpahowi wolną rękę, nie ingerował w kształt filmu ani w czasie zdjęć, ani podczas montażu. Z chwilą gdy jego miejsce w MGM zajął pan Vogel, któremu film zupełnie nie przypadł do gustu, sytuacja zmieniła się diametralnie. Peckinpah wzywany był do Vogla na długie rozmowy, producentowi najbardziej nie podobały się oczywiście sceny wychwalane później przez krytykę, np. sekwencje z górniczego osiedla czy sceny w domu publicznym.