Światowe dziedzictwo kultury

Miasto założył w 1201 r. biskup inflancki Albert von Buxhovden. Jego poprzednika, biskupa Liwów, zamordowano, jednak Buxhovden nie zawahał się przenieść swojej siedziby do Rygi i na początek kazał wybudować katedrę. Miasto wielokrotnie trawiły pożary, jednak za każdym razem powstawało z popiołów większe i wspanialsze, czego dowodem jest katedra Najświętszej Marii Panny. Ryga stała się bastionem, z którego dokonywano podboju rejonu nadbałtyckiego. W 1297 r., gdy Zakon Kawalerów Mieczowych zerwał most, zaczęła się długa wojna zakonu z miastem. Była to prowokacja. W odpowiedzi mieszczanie zrównali z ziemią warowny zamek zakonu, z kolei przeciwnicy w odwecie uprowadzili biskupa. Po 30 latach walk Ryga została zmuszona do kapitulacji. Miasto musiało wybudować zakonowi nowy zamek. Główne kościoły w Rydze to: Świętego Piotra, Świętego Jakuba i Najświętszej Marii Panny. Kupcy hanzeatyccy i rzemieślnicy demonstrowali swoją odrębność poprzez wzniesienie własnej świątyni, która miała być okazalsza od kościoła biskupa. Począwszy od XIII wieku kościół Świętego Piotra był stale przebudowywany i powiększany. Na wieży kościoła zawsze przebywał wartownik, by w porę ostrzec miasto przed zagrożeniem. Po zakończeniu trzeciego etapu budowy, w 1690 r., świątynia została uznana za doskonałą. Nikt wtedy nie uwierzyłby, że kiedyś może przestać być domem bożym. W Związku Radzieckim kościół Świętego Piotra służył jednak jako sala wystawowa i koncertowa. W historii Rygi przewijali się różni władcy. W średniowieczu rządzili nią Niemcy i Duńczycy, w 1582 r. przybyli Polacy, w 1621 r. Szwedzi, a w 1710 r. Rosjanie. Nowi władcy za każdym razem wykazywali dość mądrości, by nie naruszać praw i przywilejów handlowego miasta. Mieszkańcy Rygi nie zawsze więc traktowali ich jak ciemiężycieli. Starali się za to poznać kulturę sąsiednich krajów, rozwinąć ją i zasymilować, co szczególnie ma swoje odzwierciedlenie w architekturze. W okresie eklektyzmu w wystroju ryskich fasad wykorzystano wszystkie style, od renesansu do baroku. Później fascynację wzbudziła secesja.