Szaleństwo króla Jerzego

Anglia, przełom osiemnastego i dziewiętnastego wieku. Będący u władzy król Jerzy III (nominowany za tę rolę do Oscara Nigel Hawthorne) zaczyna zaskakiwać poddanych swoim niezwykłym zachowaniem. Niegroźne z początku dziwactwa z czasem wywierają coraz większy wpływ na życie polityczne kraju. Rodzina królewska i dwór bacznie obserwują monarchę i usiłują znaleźć lekarstwo na postępującą demencję. Jednocześnie uaktywniają się przeciwnicy polityczni króla, którzy próbują doprowadzić do jego abdykacji. Nagrodzony Oscarem za najlepszą scenografię i nominowany do tej nagrody w trzech innych kategoriach, w tym za najlepszy scenariusz adaptowany (na podstawie własnej sztuki napisał go Alan Bennett), film przedstawia nie tylko rozgrywki i intrygi na dworze królewskim, ale też przerażające z dzisiejszego punktu widzenia praktyki medyczne (Jerzy III cierpiał w rzeczywistości na porfirię - dziedziczną chorobę układu nerwowego). Debiutujący wówczas reżyser Nicholas Hytner (Czarownice z Salem, Męska historia) obsadził w rolach głównych wybitnych brytyjskich aktorów: wykonawca roli króla Jerzego Nigel Hawthorne (serial Tak jest, panie ministrze, Amistad) oraz wcielająca się w postać królowej Charlotte Helen Mirren (Gosford park, Królowa) otrzymali za stworzone przez siebie kreacje nominacje do Oscara, a Mirren zdobyła ponadto nagrodę dla najlepszej aktorki na MFF w Cannes. Obraz otrzymał także trzy statuetki BAFTA, nagrody Stowarzyszenia Londyńskich Krytyków oraz nominację do Złotej Palmy.