Szansa na szczęście

Their Second Chance, USA 1997

Barbara Colvin zostaje babcią. Wizyta w szpitalu na oddziale położniczym staje się punktem wyjścia do wspomnień i próby oceny dotychczasowego życia.

Reżyseria:Mel Damski

Czas trwania:90 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film obyczajowy

Szansa na szczęście w telewizji

  • Michael Zagor

    Scenariusz

  • Stephen Harrigan

    Scenariusz

  • Mel Damski

    Reżyseria

  • Barbara Pokras

    Montaż

  • Ron Stannett

    Zdjęcia

  • Craig Safan

    Muzyka

Opis programu

Atrakcyjna kobieta około pięćdziesiątki, Barbara Colvin, zostaje babcią. Tuż po porodzie zjawia się u córki Dony, by jak najszybciej zobaczyć jej pierwsze dziecko. Gdy trzyma wnuczkę w ramionach, ogarnia ją nostalgia. Wizyta w szpitalu na oddziale położniczym staje się punktem wyjścia do wspomnień i próby oceny dotychczasowego życia bohaterki filmu. Przed kilkudziesięciu laty Barbara sama została po raz pierwszy matką. Ona i jej chłopak Larry byli wówczas bardzo młodzi, jeszcze studiowali. Nie mieli ustabilizowanej pozycji życiowej i pieniędzy, by założyć rodzinę. Przestraszyli się odpowiedzialności. Córkę Lauri oddali do adopcji, a sami już więcej się nie spotkali. Barbara wyszła za mąż za innego mężczyznę. Rozwiodła się z mężem, samotnie wychowywała dwoje dzieci - córkę Donę i syna Jeffa, który teraz również jest już dorosły i służy w policji. Powracające wspomnienia z młodości nie dają Barbarze spokoju. Dręczą ją wyrzuty sumienia, zastanawia się, jak potoczyły się losy Lauri. Zgodnie z surowym regulaminem adopcji, nie zna nazwiska ani miejsca zamieszkania przybranych rodziców córki. Okazuje się, że w tym samym czasie Lauri również zapragnęła spotkać prawdziwą matkę. Ma teraz 28 lat, jest ustawiona zawodowo, ma ładny dom w San Diego, gdzie również mieszkają jej przybrani rodzice. Bez trudu zdobywa nazwisko i numer telefonu matki. Szczęśliwa Barbara zaprasza córkę do domu w Boundary Bay, malowniczym zakątku stanu Massachusetts. Spotkanie po latach jest okazją do wzruszeń, penetrowania sumień, wyrzucenia z siebie skrywanych żalów i lęków. Barbara i Lauri rozumieją się doskonale, są sobie bliskie, jakby razem przeżyły wiele lat. Matka opowiada córce o jej ojcu, narodzinach i podjętej z bólem decyzji o oddaniu córki do adopcji. Chociaż Barbara od 28 lat nie miała żadnego kontaktu z Larrym, Lauri upiera się, by go odnaleźć i umówić się na wspólną kolację. Byli kochankowie spotykają się z córką w eleganckiej restauracji. Mimo upływu lat ich miłość nie wygasła. Małżeństwo Larry'ego okazało się nieudane, jest samotny, ma upośledzonego syna.