Szpiedzy XXI wieku

Modern Spies, Wielka Brytania 2011

Członkowie brytyjskich i amerykańskich tajnych służb opowiadają o pracy agentów wywiadu. Mówią o przekazywaniu dokumentów, udawaniu, szpiegowaniu w cyberprzestrzeni i uwodzeniu.

Reżyseria:Peter Taylor

Czas trwania:60 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Szpiedzy XXI wieku w telewizji

  • Peter Taylor

    Reżyseria

  • Rob Colstream

    Reżyseria

Opis programu

Powszechne wyobrażenie o pracy szpiega ukształtowały filmy o Bondzie. A jak to wygląda naprawdę? Wiadomo, że wszystko, co wiąże się z pracą szpiega, musi być owiane jak największą tajemnicą. No i życie pod przybranym nazwiskiem wymaga wyjątkowo silnych nerwów. Szpiegowanie to śmiertelnie niebezpieczna gra. Przeciwnik jest bowiem świetnie wyszkolony. W czasie zimnej wojny szpiegów werbowano wśród wyższych sfer. Najchętniej widziano absolwentów Oxfordu i Cambridge. Ludzie nadal uważają, że szpiegiem zostaje się przez znajomości nawiązane na dobrych uczelniach. Kiedyś rzeczywiście tak było kiedyś. Dziś jest inaczej. Można złożyć podanie na stronie internetowej którejś z instytucji wywiadowczych. W filmie "Szpiedzy XXI wieku" członkowie brytyjskich i amerykańskich tajnych służb opowiadają o pracy agentów wywiadu. W pierwszej części poznajemy szpiegowskie metody, takie jak potajemne przekazywanie tajnych dokumentów, praca pod przykryciem, szpiegowanie w cyberprzestrzeni i... uwodzenie. Poznajemy także specyficzny szpiegowski żargon: tajniak, wtyczka, tajne źródło. Ze względów bezpieczeństwa agenci wypowiadajacy sie w filmie nie omawiają konkretnych akcji i nie podają swoich nazwisk. Michael pracuje w wywiadzie wojskowym zwanym MI6 lub SIS. Tylko najbliższa rodzina wie, czym się zajmuje. Wobec innych udaje, że jest zwyczajnym urzędnikiem i ma bardzo nudną pracę. Ema pracuje w brytyjskiej służbie bezpieczeństwa MI5. Mówi, że niełatwo utrzymać tajemnicę przed najbliższymi przyjaciółmi i rodziną. Życie w kłamstwie jest bardzo trudne. Nie można opowiadać w domu o swoich sukcesach. Shami jest oficerem wywiadu MI5. Oczywiście unika rozmów o pracy. Stale musi uważać na to, co mówi. Czasami to bardzo trudne. Agenci dzielą się na oficerów operacyjnych oraz analityków, którzy pracują w centrali. Ich zadaniem jest wspieranie oficerów operacyjnych. Oceniają wszystkie informacje zbierane z podsłuchów, od agentów i służb zagranicznych. Ich praca przypomina układanie puzzli. I stale zadają sobie pytania typu: Co planuje ta grupa? Czy jest to zamach?