Szturm

Jest 24 grudnia 1994 roku. Czterech terrorystów Zbrojnej Grupy Islamskiej przejmuje kontrolę nad samolotem Air France, który leci z Algierii do Paryża. Na pokładzie przebywa 227 pasażerów, którzy stają się zakładnikami. Terroryści domagają się uwolnienia przetrzymywanych przez francuski rząd członków ich bojówki i umożliwienie im natychmiastowego opuszczenia kraju. Francuska dyplomacja rozpoczyna negocjacje z rządem Algierii, a terroryści na pokładzie samolotu zaczynają dramatyczne odliczanie. Nie wszyscy pasażerowie wylądują na lotnisku w Marsylii, gdzie na porywaczy będzie czekała wykwalifikowana brygada antyterrorystyczna. W amerykańskim magazynie „Village Voice” krytyk Marc Holcomb napisał o „Szturmie”: „To już kolejny filmowy gatunek, w którym Francuzi próbują nam skopać tyłek” . I rzeczywiście, film Juliena Leclercqa jest skrojony na najlepszy amerykański thriller, w którym duszna atmosfera, efekty specjalne, gra aktorska i zwroty akcji układają się harmonijnie we wciągające widowisko. Wydarzenia, które opisuje „Szturm” nie tylko wydarzyły się naprawdę, ale były pieczołowicie transmitowane przez telewizje. Leclercq sprawnie wyłuskuje pojedynczych bohaterów ze zbiorowości, nadaje im rozpoznawalne cechy, stawia po obu stronach barykady i zmusza, aby widz się do nich przywiązał. „Szturm” to drugi pełnometrażowy film Leclercqa, który trzy lata wcześniej nakręcił film science fiction „Przemiana”, pokazywany premierowo na festiwalu w Toronto. „Szturm” z kolei został po raz pierwszy pokazany publicznie na festiwalu w Sarlat, ale w swojej festiwalowej wędrówce doszedł aż do Tokio.