Tacy po prostu jesteśmy

Historia księgowej w średnim wieku, samotnej matki, o której stało się głośno, gdy okazało się, że jest uzależniona od hazardu i właśnie przegrała 800 tysięcy euro ukradzione klientom. To wielki skandal na małej wyspie Alandii. Kobieta próbuje popełnić samobójstwo, trafia za kratki, a po wyjściu z więzienia wybiera wygnanie zamiast życia na Wyspach Alandzkich. Cała ta sprawakończy się ściganiem firmy hazardowej za pranie brudnych pieniędzy. Film opowiada o uzależnieniach od hazardu, zwłaszcza od maszyn do gry, zwanych crackiem hazardu. Firma mająca monopol na gry hazardowe na fińskich Wyspach Alandzkich. Jak się okazuje, najczęściej grają osoby starsze, bezrobotne, chore, o niskich dochodach. Zyski rosną, społeczeństwo czerpie korzyści z niepowodzeń innych, z uzależnienia i kradzionych pieniędzy. To opowieść o tym, jak mała społeczność próbuje poradzić sobie ze skandalem oraz o tym, jak rządy, firmy i media na całym świecie są uzależnione od pieniędzy z hazardu. Ludzie uzależniają się od hazardu każdego dnia. W tym momencie ktoś traci wszystko, hazardzista pełen poczucia winy próbuje się zabić. Film przedstawia historię tylko jednego gracza. Nagroda za Najlepszy film dokumentalny na Warszawskim Festiwalu Filmowym 20 października 2018 r. oraz Grand Prix na festiwalu filmowym Vera na Wyspach Alandzkich w Finlandii, w marcu 2018 r. Zdobycie nagrody w Warszawie i rozmowa z publicznością pokazuje, że ta fińska lokalna historia przemawia także do widzów za granicą.