Tajemnica Joanny

Joanna Jakimowicz mieszka w Piaskach nad Bałtykiem, tuż przy granicy z Rosją, w miejscowości najdalej na polskim wybrzeżu wysuniętej na wschód. Jest jedyną obecnie kobietą trudniącą się tutaj rybołóstwem, podtrzymuje jednocześnie tradycję kobiet z osady, które od zawsze łowiły razem z mężczyznami. Wydawać by się mogło, że ma już przetarty szlak, tymczasem wcale tak nie jest. Tylko dlatego, że jest kobietą, napotyka liczne trudności. Nie zniechęca się jednak, dzielnie stawia czoło przeciwnościom, by robić to, co kocha - pływać. Kiedyś miała własną łódkę i sieci. Łódka się popsuła, a sieci ktoś pociął. Teraz korzysta z uprzejmości innych rybaków, czasem zabierają ją na swoje kutry i pozwolą rozstawić sieci. Nie narzeka, najważniejsze, że może pływać. Poza sezonem pracuje w sklepie, ale traktuje to jako zajęcie dorywcze, trzeba jakoś przetrwać zimę - wyznaje. Bardzo niechętnie opowiada o sobie, raczej stroni od ludzi, choć temu zaprzecza. Jest skryta, chroni swoją prywatność i swój intymny świat. Mówi w prostych, krótkich zdaniach: lubię tu być, lubię tu mieszkać, lubię ten świat, ale przede wszystkim lubię pływać. Wydaje się nieco zażenowana zdziwieniem, jakie budzi kobieta-rybak, dla niej wybór tej profesji jest czymś zupełnie naturalnym. Po prostu kontynuuje rodzinną tradycję: praca jak inne - ucina krótko. - Nie lubię ryb jeść, lubię je łowić. Lubię jak jest duża fala, jak rozbija się o dziub, jak pada deszcz. Wiatr, woda, wolność - dla tego warto żyć - tłumaczy bohaterka filmu.