To nie nasz syn

Oparta na autentycznych wydarzeniach historia Paula Kellera, który przez ponad pół roku terroryzował Seattle serią podpaleń. Listopad 1992 r. Mieszkańcy Seattle żyją w nieustannym strachu. Po mieście grasuje bowiem od miesięcy tajemniczy podpalacz. Bywają dni, że wybucha naraz nawet po kilka groźnych pożarów. Rosną straty materialne, wydłuża się lista ofiar, które pochłonął ogień. Policja i strażacy są bezradni, podpalacz ciągle się im wymyka. Informacje na temat kolejnych podpaleń pilnie śledzi też rodzina Kellerów. George i Margaret oraz troje ich dzieci: Ruth, Ben i Paul prowadzą razem agencję reklamową. Stanowią przykładną rodzinę, zgodną i kochającą, chociaż zawsze wiele kłopotów przysparzał im najmłodszy Paul. Chłopak jest wybuchowy i niecierpliwy, bywa nawet agresywny. Niedawno się rozwiódł, jego samodzielne przedsięwzięcie finansowe zakończyło się bankructwem, więc rodzice przyjęli go do swojej firmy. Paul miewa znakomite pomysły, ale jednocześnie zdarza mu się zaniedbywać terminy, zapominać o różnych sprawach. Ruth i Ben nieraz mają o to do niego żal, uważają również, że rodzice traktują Paula ulgowo, ale George i Margaret nie chcą, żeby syn czuł się w jakikolwiek sposób odrzucony przez najbliższych. Widzą, że syn ma wewnętrzne problemy i starają się pomagać mu jak mogą. Gdy dla jednego z klientów, pana Dombrowskiego, Paul opracowuje udaną kampanię reklamową, Dombrowski oddaje mu w użytkowanie swój nowy, elegancki samochód. Tak przynajmniej brzmi oficjalna wersja. W rzeczywistości George Keller odkupił od klienta ten samochód w dowód miłości i uznania dla umiejętności syna, ale Paul o tym nie wie. W mieście nie ustają podpalenia. Przesłuchiwani świadkowie podają, że widzieli w pobliżu miejsc wybuchu kolejnych pożarów młodego mężczyznę w białym samochodzie. Jego portret pamięciowy opublikowany w mediach wprawia rodzinę Kellerów w przerażenie: podpalacz jest bowiem uderzająco podobny do... Paula.