Tom i Huck

Udana adaptacja "Przygód Tomka Sawyera", jednej z najlepszych powieści Marka Twaina. Pisarz ten zdobył uznanie jeszcze za życia i nadal cieszy się ogromną popularnością - nie tylko wśród młodych czytelników. Mark Twain (właściwie Samuel Langhorne Clemens) miał życie niezwykle barwne i urozmaicone, wypełnione podróżami i pracą. W jego książkach można odnaleźć wiele elementów autobiograficznych. Przyszły pisarz spędził dzieciństwo w małym miesteczku Hannibal nad rzeką Missisipi. Choć jego rodzina żyła w ubóstwie, zawsze z rozrzewnieniem wspominał tamte lata i, już jako dorosły, powracał do nich na kartach swych powieści. Aby podreperować rodzinny budżet, młody Twain (lub raczej Clemens) imał się różnych zajęć - roznosił gazety, był pomocnikiem kowala. W wieku trzynastu lat zakończył edukację, pracował w lokalnej gazecie jako "chłopiec do wszystkiego". Wydawcy dostrzegli jego zmysł obserwacji i prozatorski talent - zaczął pisać krótkie reportaże. W wieku 18 lat opuścił Hannibal i rozpoczął swoją wieloletnią wędrówkę po Ameryce, a potem po całym świecie. W 1857 roku zatrzymł się nad rzeką Missisipi, która fascynowała go od czasów dzieciństwa. Został pilotem nawigatorem. W roku 1863 przyjął pseudonim Mark Twain (mark twain to używany w XIX wieku termin z dziedziny nawigacji) i powrócił do pracy dziennikarza. W 1867 roku zadebiutował jako pisarz. Jego najlepsze powieści, takie jak "Pozłacany wiek", "Przygody Tomka Sawyera", "Książe i żebrak", Przygody Hucka", powstały w latach 1874-1885. Zyskał wówczas jako pisarz uznanie i sławę, którą cieszy się do dziś. I choć niektórzy krytycy kwestionują wartość literacką jego książek, czytelnicy nadal pochłaniają je z zapartym tchem.