Tragedia kambodżańskich Czamów

Podczas okrutnych rządów Czerwonych Khmerów w latach 1975-79 kambodżański naród przeżył piekło. Zginęły wówczas ponad dwa miliony ludzi. Jednak celem i wrogiem numer jeden byli muzułmanie. Twórcy filmu spotykają ocalałych w wioskach rybackich lub w muzułmańskich dzielnicach stolicy Phnom Penh. Ich słowa wraz z wypowiedziami Hishama Mousara, młodego prawnika specjalizującego się w prawach człowieka, pokazują furię, z jaką Czerwoni Khmerowie próbowali wytępić dużą społeczność islamską w Kambodży. Choć minęło tyle lat, nadal są rozdarci pomiędzy paraliżującym strachem przed mówieniem a pragnieniem zemsty. Przed kamerą powoli zaczynają opowiadać swoje przeżycia o poniżaniu, głodzie, braku dostępu do edukacji, rozdzieleniu z rodziną, niewolniczej pracy, masowych morderstwach i polach śmierci. Pol Pot, aby zniszczyć islamską kulturę, nakazał nawet przekształcenie meczetów w chlewy i używanie Koranu jako papieru toaletowego. Film pokazuje nie tylko tragiczne losy kambodżańskich muzułmanów, lecz także przybliża ideologię Czerwonych Khmerów, która wywodziła się z maoizmu, lecz różniła się elementami szowinistycznymi i rasistowskimi. Według niektórych badaczy i historyków był to najbardziej skrajny z totalitarnych reżimów.