Trzy kolory. Biały

Karol, polski fryzjer ożeniony z piękną Francuzką Dominique, prowadzi w Paryżu salon fryzjerski. Jednak stres wywołany pobytem w obcym kraju, nieznajomością języka i ludzi sprawia, że Karol staje się impotentem. Nie mogąc doczekać się przez 6 miesięcy skonsumowania ich związku, Dominique rozwodzi się z mężem, zabierając mu cały majątek, łącznie ze starym "polonezem". Chociaż Karol nadal ją kocha, młoda kobieta nie daje mu nawet cienia nadziei, że kiedykolwiek do niego wróci. Pozostawiony na ulicy z jedną walizką Karol usiłuje zarobić na bilet powrotny do Polski, grając w metrze na grzebieniu. Poznaje tam innego Polaka, Mikołaja, zdesperowanego intelektualistę, który nie widzi sensu dalszego życia. Mikołaj chce pomóc nieszczęsnemu fryzjerowi wrócić do kraju. W dużej walizce przemyca go samolotem jako jeden ze swych bagaży. Jednak na lotnisku walizka zostaje skradziona. Jej zawartość do niczego nie jest złodziejom potrzebna, więc pobity przez nich Karol ląduje na wysypisku śmieci. Ocknąwszy się, z ulgą stwierdza, że znów jest u siebie. Na rodzinnej ziemi odzyskuje skrzydła. Postanawia zbić majątek, by udowodnić Dominique, że jest jej wart. Zaczyna od dorabiania w zapyziałym zakładzie fryzjerskim swego brata Jurka, potem zostaje ochroniarzem w jednym z kantorów. Podsłuchawszy rozmowę swoich pracodawców, wykorzystuje zdobyte informacje do przeprowadzenia bardzo korzystnej transakcji. Z dnia na dzień staje się bogaty. Wkrótce staje na czele międzynarodowej spółki handlowej, nieustannie pomnażając swój majątek. Próbuje skontaktować się z Dominique, ale była żona nie chce nawet z nim rozmawiać. Ponieważ Karol kocha ją równie silnie, jak nienawidzi, postanawia zemścić się na niej. By tego dokonać, musi jednak ściągnąć Dominique do Polski. Z pomocą Mikołaja pozoruje własną śmierć, a cały majątek zapisuje eks-małżonce, która powiadomiona o czekającym na nią spadku, przyjeżdża czym prędzej do Warszawy.