Trzy kolory. Czerwony

Trzecia część mistrzowskiej trylogii Kieślowskiego, nawiązującej do francuskich haseł wolności, równości i braterstwa. Ta część trylogii poświęcona jest braterstwu. "Czerwony" został nagrodzony Cezarem za muzykę. Francuscy krytycy filmowi uznali go za najlepszy film francuski w 1994. Otrzymał również nagrodę krytyków Los Angeles dla najlepszegofilmu zagranicznego i nominację do Złotego Globu. Więź, jaka łączy Valentine i sędziego, jest pewnym rodzajem braterstwa. On - cynik i pesymista, pełen gorzkiej mądrości i szorstkiego wdzięku, ona - piękna, dobra, ufna i gotowa kochać - walczą ze sobą, ścierają się, a jednocześnie potrzebują siebie. Ona budzi go do życia, on - o dziwo - zaraża ją wiarą w miłość. Młoda modelka Valentine, jadąc samochodem, potrąciła psa. Zabiera go ze sobą i poszukuje właściciela, którym okazuje się emerytowany sędzia mieszkający w okazałej willi. Chcąc pokonać samotność, zajmuje się podsłuchiwaniem telefonicznych rozmów. Dziewczyna początkowo jest oburzona postępowaniem starego mężczyzny, później znajomość z nim przeradza się w fascynującą przyjaźń. Podczas spotkań sędzia otwiera przed Valentine swą duszę, co powoduje zmianę w jej patrzeniu na świat i analizowaniu rzeczywistości. Dramat psychologiczny