Trzy kolory. Czerwony

Trois couleurs: Rouge / Three Colors: Red, Francja/Polska/Szwajcaria 1994

Dwudziestoletnia modelka Valentine potrąciła psa. Postanawia oddać go właścicielowi - emerytowanemu sędziemu, który podsłuchuje rozmowy telefoniczne. Znajomość powoli przeradza się w przyjaźń.

Reżyseria:Krzysztof Kieślowski

Czas trwania:105 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat psychologiczny

Trzy kolory. Czerwony w telewizji

  • Irene Jacob

    jako Valentine

  • Jean-Louis Trintignant

    jako sędzia

  • Frédérique Feder

    jako Karin

  • Jean-Pierre Lorit

    jako Auguste

  • Samuel Le Bihan

    jako fotograf

  • Marion Stalens

    jako weterynarz

  • Krzysztof Kieślowski

    Scenariusz

  • Krzysztof Piesiewicz

    Scenariusz

  • Krzysztof Kieślowski

    Reżyseria

  • Piotr Sobociński

    Zdjęcia

  • Zbigniew Preisner

    Muzyka

Opis programu

Dwudziestoletnia modelka Valentine Dussaut i Auguste Bruner, student prawa, mieszkają przy tej samej ulicy w Genewie. Codziennie mijają się, nie zwracając na siebie uwagi. Narzeczony Valentine, Michel, jest reżyserem, pracuje w Londynie nad nowym filmem. Auguste, przygotowujący się do końcowych egzaminów na uczelni, kocha Karin, seksowną blondynkę, która zajmuje się podawaniem przez telefon prognozy pogody. Pewnego wieczoru Valentine potrąca samochodem błąkającego się na ulicy psa. Wystraszona i zdenerwowana odwozi zwierzę pod adres przyczepiony do jego obroży. Ale właściciel psa, emerytowany sędzia Joseph Kern, nie chce przyjąć go do domu. Valentine zawozi zwierzaka do siebie. Po jakimś czasie pies niespodziewanie ucieka. Szukając go, Valentine trafia ponownie do domu sędziego. Odkrywa, że sędzia podsłuchuje rozmowy telefoniczne swych sąsiadów, poznając w ten sposób ich najtajniejsze, często wstydliwe tajemnice. Początkowo jest oburzona jego postępowaniem, ale z czasem ten zgorzkniały i zamknięty w sobie mężczyzna zaczyna ją coraz bardziej intrygować. Dziewczyna uświadamia sobie, że jego działanie jest desperacką próbą zrozumienia ludzkich czynów, motywów i intencji, być może zrozumienia własnego postępowania. Kern wydał bowiem przed laty -nie będąc przekonanym o winie oskarżonego - wyrok skazujący na człowieka, który odebrał mu ukochaną kobietę. W miarę zacieśniania znajomości z sędzią także Valentine wyznaje mu swoje tajemnice: konflikty z Michelem, niepokój o samotnie mieszkającą matkę staruszkę i o nastoletniego brata narkomana. Tymczasem sędzia składa na policji doniesienie na samego siebie o podsłuchiwaniu rozmów telefonicznych swych sąsiadów. Pojawiają się na ten temat artykuły w prasie, sąsiedzi Kerna reagują pogróżkami, obrzucają kamieniami okna jego domu. Auguste, zdawszy pomyślnie końcowe egzaminy, przygotowuje się do poprowadzenia pierwszej sprawy. Ale jego ukochana Karin wdaje się w romans z innym mężczyzną, przestaje odpowiadać na telefony.

Powiązane artykuły