Ucieczka skazańca

"Ucieczka skazańca", nagrodzona za reżyserię na festiwalu w Cannes w 1957 r., należy do najlepszych filmów Roberta Bressona, twórcy m.in. "Kieszonkowca", "Mouchette", "Procesu Joanny d'Arc" i "Łagodnej". Nakręcony po sześcioletniej przerwie, jaka upłynęła od realizacji "Dziennika wiejskiego proboszcza", film ten jest najlepszym przykładem oryginalnego stylu reżysera: ascetycznego, pozbawionego klasycznych form narracji - akcji i dialogów w potocznym rozumieniu tych słów. Kanwą scenariusza stała się autentyczna historia francuskiego uczestnika Ruchu Oporu Andr Devigny, który współpracował zresztą przy realizacji "Ucieczki" jako konsultant. W filmie nosi on nazwisko Fontaine. W 1943 r. kapitan Fontaine zostaje aresztowany przez Niemców i osadzony w lyońskim więzieniu Montluc. Po nieudanej próbie ucieczki z wiozącego go tam samochodu, zostaje cieżko pobity i osadzony w celi, ale ani przez chwilę nie przestaje myśleć o wydostaniu się na wolność. Zaczyna od oswobodzenia się z kajdanków, które otwiera przy pomocy agrafki dostarczonej mu przez jednego ze współwięźniów. Później dzień po dniu, wykorzystując chwile nieobecności strażników na więziennym korytarzu, przy pomocy zwykłej łyżki obluzowuje deski w drewnianych drzwiach swej celi. O planach ucieczki rozmawia z niektórymi współtowarzyszami niedoli, spotykanymi w łazience lub na więziennym dziedzińcu, szukając partnera do tego niebezpiecznego przedsięwzięcia. Zawieziony do siedziby Gestapo w Lyonie dowiaduje się, że został skazany na śmierć przez rozstrzelanie.