Ucieczka z Montelupich

Bohaterem filmu jest Stanisław Marusarz, jeden z najwybitniejszych polskich sportowców, wielokrotny mistrz i reprezentant Polski w skokach narciarskich, biegu zjazdowym i kombinacji alpejskiej. Uczestniczył w czterech olimpiadach, w 1938 roku zdobył srebrny medal w konkurencji skoków na mistrzostwach świata w Lahti. Niespełna rok później zaczął wykorzystywać swoje sportowe umiejętności w zupełnie nowy sposób. Po wkroczeniu Niemców do Zakopanego miejscowa komórka Związku Walki Zbrojnej zaproponowała mu współpracę. ZWZ organizował przerzuty młodych mężczyzn do powstającego we Francji Wojska Polskiego. Jeden z głównych szlaków prowadził przez Tatry i Słowację na Węgry. Przeprowadzaniem ochotników przez góry zajmowali się doświadczeni tatrzańscy przewodnicy, tacy jak Józef Krzepkowski, Jan Byrcyn, Stanisław z Lasa, Roman Stramka i Jan Frajzler. Dołączył do nich Stanisław Marusarz i jego siostra, Helena Marusarzówna, również znakomita narciarka, siedmiokrotna mistrzyni Polski w konkurencjach alpejskich. Oboje przeprowadzali przez Tatry i Słowację grupy liczące za każdym razem po kilkunastu mężczyzn. Było to zadanie bardzo niebezpieczne - Słowacja sprzyjała bowiem Niemcom, a jej prezydent, Józef Tiso, wprowadził w 1939 roku reżim faszystowski. Na Wegrzech działał Ośrodek Pomocy Polakom, w którym zorganizowano punkt przerzutowy dla ochotników chcących wstąpić do tworzącego się na Zachodzie polskiego wojska. Doskonała znajomość górskich szlaków i sportowe umiejętności sprawiły, że Stanisław Marusarz i jego siostra przez długi czas byli nieuchwytni. Stanisława aresztowano w kwietniu 1940 na Słowacji i osadzono w Preszowie. Tam w okrutny sposób przesłuchiwało go gestapo.