Ulica Wapienna

Bohaterami kolejnego odcinka cyklu są mieszkańcy ulicy Wapiennej w Lublinie. Prowadzący spis ludności rachmistrz Tomek Mikołajewski wędruje od domu do domu, rozmawia z mieszkańcami, wysłuchuje ich żalów. Takich miejsc jest w Polsce wiele. Ludzie żyją w nędzy, czują się odrzuceni, niepotrzebni. Tu nikt nie zyskał na transformacji ustrojowej, nie zaznał dobrobytu, nie zasmakował wielkiego świata. Na zapomnianej uliczce ukrytej w cieniu blokowisk życie toczy się utartymi koleinami. Nuda i bieda. Ludzie mieszkają w starych domach bez wygód. Wokół rudery, walące się płoty, błoto i brud. Matka sześciorga dzieci nigdzie nie pracuje, mąż ima się dorywczych zajęć. Zapytana o najszczęśliwszy dzień w życiu kobieta odpowiada bez wahania, że najwięcej radości sprawiają jej dzieci. Wszyscy tęsknią za komuną, wówczas żyło się o wiele łatwiej. Z rozrzewnieniem wspomina się czasy Gierka. Była praca, lepsza opieka socjalna. Niedaleko stoi zadbany dom Murzyna. Przyjechał do Polski z Mauretanii. W 1995 roku wziął ślub z Polką, mają dwoje dzieci. Z wykształcenia jest lekarzem, ale nie znalazł pracy w zawodzie. Prowadzi lokalny sklep spożywczy, często pomaga biednym klientom, pozwalając im kupować na kredyt.