Uwaga, bandyci!
Attention bandits!, Francja 1986
50-letni Simon Verini, ekspert firmy ubezpieczeniowej ds. antyków i biżuterii, współpracuje z przestępcami. Pewnego dnia zgłasza się do niego szef gangu, który obrabował salon jubilerski Cartiera.
Reżyseria:Claude Lelouch
Czas trwania:115 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat kryminalny
Claude Lelouch
Scenariusz
Pierre Uytterhoeven
Scenariusz
Claude Lelouch
Reżyseria
Hugues Darmois
Montaż
Jean-Yves Le Mener
Zdjęcia
Francis Lai
Muzyka
Opis programu
Uwaga, bandyci! to kameralny film o nieśpiesznie toczącej się akcji, łączący cechy kina sensacyjnego z dramatem rodzinnym. Główny bohater, pięćdziesięcioletni Simon Verini, nade wszystko ceni sobie spokojne życie rodzinne w swojej odludnej, wiejskiej posiadłości. Wydaje się, że do szczęścia potrzebuje tylko towarzystwa żony i córki oraz wędki. Simon jest cenionym ekspertem firmy ubezpieczeniowej, świetnie zna się na antykach i biżuterii. Poza oficjalnym źródłem zarobkowania ma również niejawne dochody. Współpracuje z przestępcami, okradającymi bogate rezydencje i pałace. Pewnego dnia podczas wędkowania odwiedza go osiemnastoletni młodzian, używający pseudonimu Mozart, jako że pierwszego włamania dokonał w wieku pięciu lat. Jego gang właśnie obrabował salon jubilerski Cartiera, zgarniając łup o wartości trzech miliardów centymów, przynajmniej według reporterów telewizyjnych. Mozart prosi Veriniego o realną wycenę skradzionych kosztowności i pomoc w ich sprzedaży. Simon szacuje wartość zrabowanych precjozów na zaledwie dziesięć milionów i zgadza się pośredniczyć w transakcji. Układ z gangiem Mozarta wygląda na klarowny i pozbawiony większego ryzyka. Niestety, rychło okazuje się, że jest wręcz przeciwnie. Żona Simona zostaje porwana, a klejnoty znikają. W dodatku na trop Veriniego wpada policja. W rezultacie trafia on za kratki na dziesięć lat. Na szczęście tuż przed aresztowaniem udaje mu się umieścić córkę Marie - Sophie w elitarnej szkole w Szwajcarii. Opłaca czesne na dziesięć lat z góry i dołącza drobny datek na cele dobroczynne, więc dyrekcja pensji nagle zapomina, że wszystkie miejsca są już zajęte. W więzieniu Simon często pisuje do córki. Porwanie matki, za którą dziewczynka szczególnie mocno tęskni, utrzymuje w tajemnicy. Początkowo nie przyznaje się też, że odsiaduje wyrok. Wymyśla historię o niespodziewanym i pilnym wyjeździe z żoną w interesach do Brazylii. Tymczasem Marie - Sophie w szwajcarskiej pensji dla dzieci koronowanych głów uczy się nie tylko gry na pianinie i prawidłowego jedzenia pomarańczy.