W księżycową jasną noc

Akcja toczy się pod koniec 1944 roku na froncie zachodnim. Klęska Niemiec jest już przesądzona, armie aliantów posuwają się na wschód w głąb Rzeszy. Bohaterami filmu są amerykańscy żołnierze z plutonu rozpoznawczego. Podczas kolejnej misji zwiadowcy natykają się na ukryty w lesie odział Wehrmachtu. Niemcy nie palą się jednak do walki. Najwyraźniej chcieliby się poddać - zamiast krwawej rozprawy proponują Amerykanom bitwę na śnieżki i wspólną Wigilię. Zwiadowcy są skłonni przyjąć kapitulację; w ostatniej chwili zachodzi jednak tragiczne nieporozumienie. William Wharton ma szczęście do ekranizacji. Po znakomitej adaptacji "Ptaśka" w reżyserii Alana Parkera, film Keitha Gordona był kolejnym udanym podejściem do prozy amerykańskiego pisarza. Obraz powstał na podstawie powieści "W księżycową jasną noc". Wharton, który walczył w czasie II Wojny Światowej we Francji, wykorzystał w książce własne doświadczenia frontowe. Zarówno film jak i książka mają głęboko pacyfistyczne przesłanie. Reżyser i jego zespół młodych, ale świetnie grających aktorów (znaleźli się wśród nich między innymi Gary Sinise i Ethan Hawk) doskonale odtworzyli poetycki, a jednocześnie tragiczny ton powieści. "W księżycową jasną noc" to historia młodych ludzi w mundurach dwóch różnych armii, którzy w noc Bożego Narodzenia stają przed wyborem: mogą się nawzajem pozabijać albo spędzić razem święta. Jeżeli ten niezwykły epizod będzie miał krwawy finał, to wyniknie on nie ze złej woli bohaterów, lecz z okrutnej logiki wojny.