W tenisie love znaczy zero

Bolletteri to szczególny przykład narcyza – nie jest w stanie przypomnieć sobie imion swoich ośmiu żon, natomiast swoich wychowanków traktuje jak dzieła sztuki nazywając ich: mój Andre (Agassi) lub moja Serena (Williams). Jest twórcą szkoły tenisowej dla dzieci gwarantującej mu zyski z przyszłych sukcesów swoich podopiecznych. Nick Bolletteri zgodził się wziąć udział w filmie, aby zapewnić sobie sławę na wieki, choć jego szkoła przypominała więzienie, a problemy z psychiką przyszłych mistrzów i mistrzyń znane były wszystkim. Treningi trwają od godziny 6 rano do godziny 9 wieczorem. Film pokazuje studium jego tyranii, ubarwione dramatycznymi, komediowymi i groteskowymi sytuacjami. Ma świetną dramaturgię a fragmenty meczów Agassiego z komentarzem Bolletieriego tworzą kaskadę zabawnych suspensów. Agassi odmówił wzięcia udziału w filmie, ale jego trener z wielką swadą opowiada o wspaniałej zwycięskiej przeszłości i uważa, że ostateczna rezygnacja z jego usług była najgorszą decyzją w życiu jego wychowanka.