Wakacje w domu
Home for the Holidays, USA 1995
Claudia Larson ma naprawdę zły dzień. Została wyrzucona z pracy, a jej nastoletnia córka oznajmia, że zamierza stracić dziewictwo z nowo poznanym chłopakiem. Claudia najgorsze ma jednak przed sobą.
Reżyseria:Jodie Foster
Czas trwania:103 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
Wakacje w domu w telewizji
Galeria
Holly Hunter
jako Claudia Larson
Robert Downey Jr.
jako Tommy Larson
Anne Bancroft
jako Adele Larson
Charles Durning
jako Henry Larson
Dylan McDermott
jako Leo Fish
Geraldine Chaplin
jako ciotka Gladys
G.A. Aguilar
Kaskader
Eric Allard
Efekty specjalne
Sandina Bailo-Lape
Dźwięk
Tom Barwick
Dźwięk
Phil Benson
Dźwięk
Beau Borders
Dźwięk
Opis programu
, Anne Bancroft, Charles Durning, Dylan McDermott, Geraldine Chaplin, Steve Guttenberg, Cynthia Stevenson, Claire Danes, Emily Ann Lloyd, Zack Duhame, Austin Pendleton, David Strathairn, Amy Yasbeck, James Lecesne. Jodie Foster to nie tylko jedna z najlepszych amerykańskich aktorek. To także producentka i reżyserka, która ma na swoim koncie trzy pełnometrażowe filmy. Wakacje w domu powstały na podstawie opowiadania Chrisa Radanta i scenariusza W.D. Richtera (Nickelodeon, Więzień Brubaker). Zbliża się jedno z najważniejszych amerykańskich świąt, czyli Święto Dziękczynienia. Jak co roku w rodzinne strony wybiera się Claudia Larson wraz z dorastającą córką. Claudia nie przepada za rodzinnymi zjazdami. Szczególnie w tym roku perspektywa wyjazdu wydaje się koszmarem. Kobieta właśnie straciła pracę, a jej latorośl odmawia uczestniczenia w podróży, chcąc spędzić czas ze swoim chłopakiem. Dodatkowo bohaterka nie przepada za swoją rodziną. Rodzice traktują ją nadal jak małą dziewczynkę, brat homoseksualista wciąż zmienia partnerów, a siostra Joanne ma nie tylko infantylnego męża, ale i pretensje do Claudii za brak opieki nad najbliższymi. Toksyczną rodzinę uzupełnia zdziwaczała ciotka Glady. Claudia przybywa do rodzinnego domu i musi stawić czoła nie tylko swoim, ale i cudzym problemom. Po raz kolejny Jodie Foster daje próbkę swojego nietuzinkowego talentu. Tym razem nie jako aktorka, ale reżyserka. Opierając się na znakomitym scenariuszu, buduje sugestywną opowieść o dysfunkcyjnej rodzinie. Umiejętność obserwacji ludzi w niekoniecznie komfortowych sytuacjach daje reżyserce wgląd we współczesną rodzinę i jej kondycję. Foster potrafi wykreować gorzki, ale też niepozbawiony elementów humorystycznych świat rodziny Larsonów i ich bolączek. Święto Dziękczynienia (co jest częstym toposem w filmie amerykańskich) staje się okazją nie tylko do rodzinnego spotkania, lecz także do swoistej wiwisekcji, próby przełamania lodów, wyjaśnienia zadawnionych sporów i nieporozumień. Niekoniecznie z obowiązkowym happy endem.