Walkabout

"Walkabout" zrealizował brytyjski reżyser i operator, Nicolas Roeg, daleki potomek holenderskich arystokratów, miłośnik literatury, magii i muzyki, nad którego trudną twórczością łamie sobie głowy krytyka. Jako reżyser ma w swym dorobku kilkanaście dzieł, a najbardziej znane to: debiutancki "Performance" oraz "Nie oglądaj się teraz", "Eureka", "Tor 29", "Wiedźmy". "W każdym obrazie mistrza jest zawsze obecny element tajemniczości, misterium rozgrywającego się przed oczami widzów.... Bohaterami są zwykle ludzie zagubieni w obcym i nieżyczliwym środowisku, nieumiejący zapanować nad przeciwnościami losu i swym charakterem" - pisał recenzent prasy filmowej. Takie właśnie postaci przedstawił w "Walkabout". Autorem wspaniałej muzyki do filmu jest wielokrotnie nominowany do Oscara John Barry, zdobywca złotej statuetki za "Born Free" (1966), "Lwa w zimie" (1968), "Pożegnanie z Afryką" (1985), "Tańczącego z Wilkami" (1990). Mężczyzna z 14-letnią córką i 6-letnim synem (w tej roli wystąpił syn Nicolasa Roega) wyrusza na piknik gdzieś na pustkowie Australii. Kiedy przybywają na miejsce, niespodziewanie zaczyna mierzyć do dzieci z pistoletu, lecz na szczęście udaje im się skryć za skałami. Z bezpiecznej odległości obserwują ojca, który podpala samochód, a następnie oddaje do siebie śmiertelny strzał. Przerażeni dramatycznymi wypadkami ruszają przez wyludnioną pustynię, próbując odnaleźć drogę do domu. Kiedy po źle przespanej nocy wygłodniali i wyczerpani docierają do oazy, okazuje się, że woda wyschła, a owoce z drzew już stały się łupem żerujących ptaków. Po długiej wędrówce dostrzegają na horyzoncie polującego aborygena, który jest mniej więcej w wieku dziewczyny. Według wierzeń jego plemienia, aby stać się mężczyzną, musi samotnie przeżyć na pustyni sześć miesięcy. Porozumiewając się na migi z napotkanymi wędrowcami, dowiaduje się o ich tragedii. Od tej pory we troje przemierzają bezkresną pustynię, razem polują, zdobywają pożywienie, bawią się. Tęskniące do tej pory za cywilizacją rodzeństwo zaczyna dostrzegać uroki prymitywnego życia. Ale aborygen podczas rytualnego obrzędu popełnia samobójstwo i brat z siostrą znowu zostają sami. Po wielu latach przygotowując kolację dla swego męża biznesmena, dziewczyna wraca nagle pamięcią do odległych czasów wśród surowej przyrody pustyni.