Wałkonie
I vitelloni, Włochy/Francja 1953
W prowincjonalnym miasteczku spotyka się paczka przyjaciół. Są po dwudziestce, ale unikają wejścia w świat dorosłych. Obca jest im myśl o podjęciu pracy. Czas spędzają w kawiarniach i na plaży.
Reżyseria:Federico Fellini
Czas trwania:103 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat społeczny
Wałkonie w telewizji
Galeria
Alberto Sordi
jako Alberto
Franco Fabrizi
jako Fausto Moretti
Franco Interlenghi
jako Moraldo Rubini
Leopoldo Trieste
jako Leopoldo Vannucci
Riccardo Fellini
jako Riccardo
Lída Baarová
jako Giulia Curti
Moraldo Rossi
Drugi reżyser
Max de Vaucorbeil
Drugi reżyser
Stefano Ubezio
Drugi reżyser
Otello Martelli
Zdjęcia
Luciano Trasatti
Zdjęcia
Carlo Carlini
Zdjęcia
Opis programu
Dramat obyczajowy, Vitelloni czyli wałkonie to w języku włoskim synonim rozleniwionej i apatycznej młodzieży. Taki też żywot w małym, nadmorskim miasteczku prowadzi piątka przyjaciół. Fausto, Moraldo, Alberto, Riccardo i Leopoldo, którzy mimo iż zbliżającej się trzydziestki na karku, konsekwentnie unikają dorosłego życia oraz związanych z nim obowiązków. Swój czas spożytkują na pobytach w kawiarniach, na plaży, bawiąc się, wygłupiając i snując mało realne plany generalnie wszystko, żeby tylko nie myśleć o pracy. Jeden z bohaterów, Fausto uwodzi Sandrę, siostrę Moraldo. Jednak jej rodzice nie akceptują związku ich córki z bezrobotnym. Warunkiem jest ślub, na który chłopak nie chce się zgodzić. W efekcie dochodzi do niego. Okazuje się jednak, że Fausto musi dać jeszcze jeden dowód swojej odpowiedzialności, czyli podjąć pracę. Zatrudnia się w sklepie z antykami, choć to wbrew jego aspiracjom. Z całej grupy przyjaciół jedynie Moraldo wykazuje się odwagą, żeby w końcu porzucić miasteczko, wyjechać do Rzymu i odnaleźć to co naprawdę dlaniego ważne. Scenariusz filmu, autorstwa Federico Felliniego, Ennio Flaiano i Tullio Pinelli zakładał umiejscowienie akcji w Pescarze, rodzimym mieście Flaiano. Ostatecznie Fellini wybrał bliskie reżyserowi, rodzinne Rimini. W tym tragikomicznym i nostalgicznym studium psychologicznym Fellini osiągnął artystyczną dojrzałość, co zostało uhonorowane Srebrnym Lwem na Festiwalu w Wenecji w 1953 oraz trzema Srebrnymi Wstążkami (nagroda przyznawana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Filmowych) w 1954 oraz nominacją do Oscara za oryginalne materiały do scenariuszai sam scenariusz.