Wichrowe wzgórza

Trzy siostry Bronte to fenomen literacki, którego sława sięgnęła daleko poza granice ich rodzinnej Anglii. Wychowane w surowej, purytańskiej atmosferze przez ojca pastora, praktycznie całe swe życie spędziły w rodzinnym domu w Haworth. Haworth było ich całym światem, kloszem, który chronił nadwrażliwe i przeczulone istoty przed brutalną rzeczywistością. W 1847 roku wszystkie trzy opublikowały swe powieści: Charlotta - "Jane Eyre", Anna - "Agnes Grey" i Emily - "Wichrowe Wzgórza". Największe uznanie krytyków zyskała Charlotta, największą popularność Emily. Jej jedyna powieść, arcydzieło literatury światowej, początkowo krytykowane za wulgarność, brutalność i zły smak, dziś może być przykładem wiktoriańskiej pruderii, a także wzorem prostoty, zwięzłości i poetyckości stylu. Autorka zmarła w rok po jej wydaniu, w wieku zaledwie 30 lat. Opowieść o szalonej namiętności, o wielkiej miłości łączącej szlachetnie urodzoną panienkę z przybłędą wychowanym na dworze wielokrotnie inspirowała filmowców. Po raz pierwszy sięgnął po nią w 1939 roku Amerykanin William Wyler, powierzając główne role Merle Oberon (Cathy), Laurence'owi Olivierowi (Heathcliff) i Davidowi Nivenowi (Edgar). Film odniósł ogromny sukces, a Akademia Filmowa nagrodziła Oscarem operatora Gregga Tolanda. Kolejną adaptację, z udziałem Jorge Mistrala i Irasemy Dilian, przygotował w 1954 roku w Meksyku Luis Buñuel. Krytyka przyjęła film nieprzychylnie, a i reżyser nie przywiązywał do niego większej wagi. W 1970 roku Anglik Robert Fuest dokonał jeszcze jednej adaptacji, angażując Annę Calder-Marshall i Timothy'ego Daltona. Dla angielskiego reżysera telewizyjnego Petera Kosminsky'ego najnowsza adaptacja słynnej powieści była zarazem kinowym debiutem. Jako odtwórców głównych ról zaangażował on Juliette Binoche i Ralpha Fiennesa. Ona, jedna z najwybitniejszych aktorek francuskiego kina, zadebiutowała w filmie w wieku 19 lat, a jej pierwszym sukcesem okazała się rola w "Złej krwi" Leosa Caraxa, późniejszego męża. Równie udane były jej występy w "Rendez-vous" Andre Techine'a, "Nieznośnej lekkości bytu" Philipa Kaufmana, "Skazie" Louisa Malle'a, a przede wszystkim "Niebieskim" - pierwszym z "Trzech kolorów" Krzysztofa Kieślowskiego. Juliette Binoche otrzymała za nią Cezara w 1993 roku. W "Wichrowych wzgórzach" gra podwójną rolę Cathy i jej córki Catherine. Jej filmowy ukochany, angielski aktor Ralph Fiennes, był przez lata znakomitym odtwórcą ról szekspirowskich. W kinie zabłysnął jako gestapowiec w "Liście Schindlera" Stevena Spielberga, a potem jako młody naukowiec w "Quiz Show" Roberta Redforda, a także w tytułowej roli w obsypanym Oscarami "Angielskim pacjencie". W niewielkiej roli Emily Bronte pojawia się na początku i na końcu filmowej opowieści znana irlandzka piosenkarka Sinead O'Connor. Pewnego wieczoru do starej posiadłości Wichrowe Wzgórza na wrzosowiskach Yorkshire należącej do ponurego mężczyzny imieniem Heathcliff przybywa sympatyczny młodzian Lockwood, nowy dzierżawca sąsiedniego majątku Drozdowe Gniazdo. Tam poznaje historię gospodarza i jego miłości do pięknej Cathy Earnshaw. Jej ojciec, wracając z podróży, przywiózł kiedyś ze sobą znajdę, 12-letniego cygańskiego chłopca. Nadał mu imię Heathcliff. Chłopiec szybko stał się ulubieńcem pana domu, zaprzyjaźnił się z jego córką, nie zyskał tylko sympatii Hindleya, brata Cathy, zazdrosnego o przybysza. Kiedy stary Earnshaw umiera, Hindley może wreszcie odegrać się na Heathcliffie za wszystkie upokorzenia. Młody Cygan znosi to w milczeniu, poprzysięgając zemstę. Niebawem Cathy i Heathcliff poznają państwa Lintonów, mieszkańców Drozdowego Gniazda, i ich dzieci: Isabellę i Edgara. Tymczasem Hindley żeni się, ale jego chora na gruźlicę żona umiera wkrótce po urodzeniu syna. Z rozpaczy Hindley zaczyna pić. Edgar coraz częściej od