Wieczni kowboje
Una pistola en cada mano, Hiszpania 2012
Przeplatające się historie o życiu, miłości i wojnie płci. Grupa czterdziestolatków z Barcelony zmaga się z kryzysem wieku średniego.
Reżyseria:Cesc Gay
Czas trwania:95 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komediodramat
Wieczni kowboje w telewizji
Javier Cámara
jako S.
Ricardo Darín
jako G.
Eduard Fernández
jako E.
Jordi Mollà
jako M.
Eduardo Noriega
jako P.
Alberto San Juan
jako A.
Tomàs Aragay
Scenariusz
Cesc Gay
Scenariusz
Cesc Gay
Reżyseria
Frank Gutiérrez
Montaż
Andreu Rebés
Zdjęcia
Jordi Prats
Muzyka
Opis programu
Grupa czterdziestolatków z Barcelony zmaga się z kryzysem męskości. Brawurowo zagrana komedia o współczesnych macho. J. (Leonardo Sbaraglia) cierpi z powodu osobowości dwubiegunowej, E. (Eduard Fernández) martwi się, że po rozwodzie znów mieszka z matką, S. (Javier Cámara) chce wrócić do żony, którą zdradzał, a G. (Ricardo Darín) próbuje poradzić sobie z faktem, że to on jest zdradzany. L. (Luis Tosar) musi wyjaśnić swojej żonie pewną niezręczność, szczęśliwie żonaty P. (Eduardo Noriega) w czasie przyjęcia w pracy wyjątkowo dobrze bawi się w towarzystwie jednej z koleżanek. Maria (Leonor Watling) i Sara (Cayetana Guillén Cuervo) uczą swoich mężów (Jordi Mollà i Alberto San Juan), w jaki sposób rozmawia się o uczuciach. Wszystkich bohaterów łączy wiek i kryzys tożsamości, którego doświadczają. Przeplatające się historie o życiu, miłości i wojnie płci składają się na ironiczny, ale i pełen ciepła portret współczesnych mężczyzn. Film opowiada o kryzysie wieku średniego, przeżywanego w różny, czasem zabawny, a czasem bolesny sposób. Osadzony w Barcelonie obraz uznanego reżysera Cesca Gaya (nagradzane filmy Krámpack, W mieście, Fikcja) to rewelacyjnie zagrane kino, które opiera się na inteligentnych dialogach i humorystycznych scenkach. W rolach głównych wystąpili czołowi hiszpańskojęzyczni aktorzy z Javierem Cámarą (Porozmawiaj z nią, Przelotni kochankowie), Ricardo Darínem (Sekret jej oczu, Chińczyk na wynos) i Eduardem Fernándezem (Metoda, Skóra, w której żyję) na czele. Film odniósł sukces zarówno wśród widzów, jak i krytyków. Otrzymał statuetkę Goi w kategorii aktorskiej i cztery nagrody Gaudiego, w tym za najlepszy scenariusz. Doceniono go także na festiwalu filmowym w Miami, gdzie zdobył nagrodę specjalną.