Wielka włóczęga
La Grande Vadrouille, Francja/Wielka Brytania 1966
Rok 1941, Paryż. Wracający z nalotu bombowego angielski samolot zostaje zestrzelony. Tynkarz Augustin i dyrygent Stanislas Lefort niespodziewanie muszą ratować alianckich pilotów z opresji.
Reżyseria:Gérard Oury
Czas trwania:132 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
Wielka włóczęga w telewizji
Galeria
Louis de Funès
jako Stanislas Lefort
Bourvil
jako Augustin Bouvet
Claudio Brook
jako Peter Cunningham
Andréa Parisy
jako siostra Marie-Odile
Terry-Thomas
jako Sir Reginald
Colette Brosset
jako Germaine
Claude Clément
Drugi reżyser
Lucile Costa
Drugi reżyser
Gérard Guérin
Drugi reżyser
Serge Vallin
Drugi reżyser
Claude Renoir
Zdjęcia
André Domage
Zdjęcia
Opis programu
De Funes i Bourvil przemierzają okupowaną Francję… Po ogromnym sukcesie Gamonia Gérard Oury postanowił powtórzyć sprawdzoną recepturę na kasową komedię. Ponownie angażuje gwiazdy, czyli duet Bourvil/de Funes, a akcję przenosi do okupowanej Francji czasu II wojny światowej. Jest rok 1941 w Paryżu. Wracający z nalotu bombowego angielski samolot zostaje zestrzelony, ale trzem lotnikom udaje się katapultować. Jeden z nich ląduje na remontowanym budynku niemieckiej komendantury, drugi na dachu opery, a trzeci w basenie z fokami w miejscowym ogrodzie zoologicznym. Te zadziwiające okoliczności powodują, iż w pomoc poszukiwanym lotnikom zaangażowany zostają tynkarz Augustin i dyrygent opery, Stanislas LeFort. Obaj, niejako wbrew swojej woli, zadzierają z okupacyjnymi władzami i po kryjomu eskortując alianckich pilotów wyruszają w niebezpieczną podróż do strefy neutralnej. To dopiero początek serii niesamowitych perypetii. Błyskotliwa farsa z udziałem legendarnych komików przyciągnęła przed ekrany niecodzienną publiczność. W samej Francji szacuje się, iż film obejrzało około 17 milionów widzów i dopiero Titanic poprawił ten wynik. Ciekawostką jest fakt, że Wielka włóczęgajest dotąd najpopularniejszym filmem o II wojnie światowej…w Chinach. Za sukcesem stał duży budżet i realizacyjny rozmach widoczny w obrazie. Znakomite plenery, pełne słońca i żywych kolorów zdjęcia Claude'a Renoira oraz staranność inscenizacyjna i dbałość o realia epoki to niewątpliwe atuty tej superprodukcji. Jednak podstawowym magnesem przyciągającym widzów do kin był brawurowy duet, czyli Bourvil i de Funes, dający w Wielkiej włóczędze prawdziwy popis gry aktorskiej. Komedia Oury'ego to jednocześnie wartka fabuła, zabawne, wielopiętrowe gagi i zręcznie przemycane elementy burleski. Nad całością unosi się duch Macka Sennetta, a zaskakujący finał jest prawdziwą ozdobą filmu. Dla widzów spragnionych rozrywki na najwyższym poziomie te dwie godziny spędzone przed telewizorem będą czystą przyjemnością. Film nagrodzono w 1977 na festiwalu w Niemczech.