Withnail i ja

Dwóch bezrobotnych aktorów żegna się z szaloną dekadą - latami sześćdziesiątymi. Aby to uczcić, postanawiają wyjechać na kilka dni na wieś. Koniec roku 1969, Londyn. Dwóch młodych aktorów, Withnail (Richard E. Grant) i Marwood (Paul McGann), nie może pochwalić się sukcesami - obaj narzekają na brak pracy i biedę, a humor poprawiają sobie za pomocą alkoholu, marihuany i LSD. Pewnego dnia odkrywają, że do końca dekady pozostało mniej niż 100 dni. Postanawiają godnie pożegnać szalone lata sześćdziesiąte. Wyjeżdżają na wieś, by spędzić kilka dni w chacie należącej do Monty'ego (Richard Griffiths), ekscentrycznego wuja Withnaila. Komediowa opowieść o szalonej eskapadzie dwóch młodych aktorów i ekscentrycznego wuja. Film zachwyca świetnie zarysowanymi postaciami bohaterów; pełen jest absurdalnych dialogów. Twórcą tej bezpretensjonalnej komedii jest angielski reżyser, scenarzysta i aktor Bruce Robinson (scen. Pola śmierci - nominacja do Oscara, reż. Jak zrobić karierę w reklamie, Dziennik zakrapiany rumem), który z przymrużeniem oka, ale też bardzo szczerze, opisał w niej swoje własne przeżycia (jego filmowym alter ego jest Withnail). Role protagonistów zagrali wyśmienicie Richard E. Grant (Drakula, Gosford Park) i Paul McGann (Doktor Who, Królowa potępionych). Jako wuj Monty partneruje im brawurowy Richard Griffiths (cykl Harry Potter, Hugo i jego wynalazek). Film, reżyserski debiut Robinsona, otrzymał znakomite recenzje i szybko zyskał status dzieła kultowego.