Wyjście awaryjne

Prowincjonalne miasteczko z początku lat osiemdziesiątych. Wśród jego mieszkańców jest rodzina Kolędów. Kolędowa to energiczna i zaborcza pani naczelnik gminy, jej mąż safanduła zajmuje się domową hodowlą kaczek i uprawą kwiatów w "tunelach". Ich córka Dorota jest panną ładną i niepracującą. Intryga zaczyna się w momencie, gdy pani naczelnik dowiaduje się, że ma zostać babcią. Strach przed utratą autorytetu, skandalem i kompromitacją podsuwają jej iście piekielny pomysł - trzeba kupić narzeczonego z opłaconym rozwodem. Znalezienie kandydata pozostawia mężowi, którego ze sporą sumą pieniędzy wyprawia w tym celu do dużego miasta. Lawinowy przebieg wypadków obraca się, jak to często w komedii bywa, przeciwko sprawczyni całej intrygi. Okazuje się bowiem, że ani Dorota, ani ów kandydat, po ślubie nie mają wcale ochoty się rozstać. Akcja odwołuje się do zdarzeń typowych dla ówczesnej obyczajowości. Autorzy w krzywym zwierciadle ukazują obłudę moralną dorosłych wobec ich dorastających dzieci. Bożena Dykiel zagrała przebojową kobietę w średnim wieku, która bardziej dba o pozory moralności niż o faktyczną kondycję własnej rodziny. Mąż jest jej całkowicie podporządkowany, wręcz ubezwłasnowolniony. Obok nich oglądamy całą galerię prowincjonalnych notabli i typków z półświatka.