Wyspa Jana Lenicy

Telewizja Edukacyjna przedstawia film dokumentalny powstały w czasie realizacji "Wyspy R.O. ", ostatniego dokończonego filmu Jana Lenicy. Kamera obserwowała twórcę podczas pracy, rejestrując proces powstawania dzieła. Pobyt artysty w Polsce i zdjęcia na planie filmowym stały się okazją do podsumowania dotychczasowego dorobku tego światowej sławy plastyka i filmowca. Reżyser mówi o przebiegu swojej kariery, o rysunkach, plakatach i filmach animowanych, oraz o latach, które musiały upłynąć, zanim pomysł zrobienia "Wyspy R.O. " przybrał realne kształty. Wypowiedzi uzupełnione są prezentacją jego prac - rysunkami satyrycznymi wykonywanymi niegdyś dla "Szpilek", plakatami z wczesnego okresu twórczości, fragmentami najpopularniejszych filmów animowanych i relacjami z procesu powstawania "Wyspy R. O. ". Jan Lenica urodził się w 1928 roku w Poznaniu, jako syn Alfreda Lenicy, jednego z czołowych twórców abstrakcjonizmu. Ksztalcił się w średniej szkole muzycznej w klasie fortepianu, później na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Tajniki sztuk plastycznych poznawał w pracowni malarskiej swego ojca. Debiutował w 1945 roku rysunkami dla "Szpilek". Potem skupił się na tworzeniu plakatów, był jednym z prekursorów polskiej szkoły plakatu. W 1957 roku dał się poznać jako autor filmów animowanych. Wspólnie z Walerianem Borowczykiem zrealizował "Był sobie raz... ". Film ten został nagrodzony na VII Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Wenecji. Rok później ich kolejna animacja "Dom" zdobyła Grand Prix w konkursie filmów eksperymentalnych w Brukseli. Był artystą wszechstronnym. Poza wymienionymi dziedzinami zajmował się także grafiką książkową, projektował scenografię oraz kostiumy do przedstawień operowych. Był wykładowcą w Center for the Visual Arts Uniwersytetu Harvarda, Wyższej Szkoły Filmowej w Kassel i Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Na początku lat 60. wyjechał z Polski. Na stałe zamieszkał w Berlinie i Paryżu. Zmarł 6 października 2001 roku.