Wyspa łosi

Rodzice 13-letniego Bobby'ego właśnie się rozwiedli. Chłopiec wyjeżdża z matką, Evą, początkującą pisarką, na wakacje do nadmorskiej wioski, gdzie jego babcia ma dużą farmę. Bobby, zapalony baseballista, nudzi się tam, miejscowi chłopcy traktują go wrogo i dokuczają mu. Bobby myśli tylko o powrocie do Toronto, gdzie - zgodnie z obietnicą ojca - ma z nim zamieszkać w jego nowym mieszkaniu. Pewnego dnia Bobby przypadkowo poznaje swoją rówieśniczkę, Jo, którą jej koleżanki i koledzy też uważają za dziwaczkę. Dziewczynka mieszka tylko z ojcem, Lesterem, matka utopiła się w morzu. Lester nauczył córkę grać w baseball, wiosłować, nauczył ją też kochać i rozumieć naturę. Wyczuwając w Bobbym bratnią duszę Jo proponuje, aby wybrali się łodzią na niewielką wyspę na środku zatoki. Jest tam stary grób pustelnika i - jak twierdzą niektórzy - można usłyszeć duchy. Bobby, który początkowo krzywi się na myśl o wyprawie na wyspę, szybko ulega urokowi nowych miejsc. Z zachwytem obserwuje foki pływające wokół łodzi, z ciekawością ogląda chatkę pustelnika, ale największe wrażenie robi na nim jedyny na wyspie, wspaniały łoś, który pewnej zimy przyszedł tam po zamarzniętej zatoce. Gdy lód stopniał, zwierzę straciło możliwość powrotu na stały ląd. Jo, która odkryła obecność łosia i nazwała go księciem Charliem, regularnie go odwiedza, znosząc mu jego smakołyki: jabłka i liście klonu. Marzy o znalezieniu dla łosia partnerki, domyślając się, że zwierzęciu coraz bardziej dokucza samotność. Chciałaby schwytać w lesie młodą łoszę i tratwą przewieźć ją na wyspę. Próbuje przekonać do tego pomysłu Bobby'ego, ale ten uważa, że to niewykonalne. Zamiast szukać łoszy, woli trenować baseballowe zagrywki, żeby przez wakacje nie wyjść z formy. Dziewczynka nie daje jednak za wygraną. Obiecuje Bobby'emu, że będzie z nim trenować pod warunkiem, że chłopiec pomoże jej znaleźć łoszę.