Wyspa skazańców

Norwegia, rok 1915. Na wyspie Bastoy działa zakład wychowawczy dla nieprzystosowanych społecznie chłopców, będący w rzeczywistości obozem pracy. Do jednostki karnej, w której panuje sadystyczny reżim, trafia 17-letni marynarz Erling (Benjamin Helstad). Niepokorny chłopak nie zamierza podporządkowywać się nieludzkim regułom obowiązującym na wyspie, rządzonej przez despotycznego kierownika (Stellan Skarsgard). Buntuje się przeciwko psychicznym i cielesnym karom stosowanym przez wychowawców. Od pierwszego dnia pochłania go myśl o ucieczce, która dotąd nikomu się nie powiodła. Odwagą i brakiem poszanowania dla reguł zjednuje sobie szacunek u współwięźniów. Zaczyna go podziwiać nawet zdyscyplinowany Olav (Trond Nilssen), odliczający dni do wyjścia na wolność. Razem stają na czele buntu. Położona w odległości godziny drogi od Oslo wyspa Bastoy mieści dziś jeden z najbardziej liberalnych zakładów karnych na świecie. Więźniowie pracują tu przy uprawie ekologicznych warzyw, a w czasie wolnym aktywnie wypoczywają grając w tenisa, łowiąc ryby bądź jeżdżąc konno. Nie zawsze jednak tak było. W latach 1900-53 na wyspie istniał cieszący się złą sławą ośrodek poprawczy, w którym resocjalizacja i edukacja były pustymi słowami. Trafiały do niego, zwykle bez wyroków, sieroty i młodzież z patologicznych rodzin. Nadużycia wobec nich, obejmujące psychiczną i fizyczną przemoc, a nawet wykorzystywanie seksualne, przez długie lata były na porządku dziennym. Do wprowadzenia stopniowych zmian przyczynił się dopiero gwałtowny bunt wychowanków, do stłumienia którego niezbędna była interwencja wojska. "Wyspa skazańców" przypomina mroczny i mało chwalebny rozdział w historii tego legendarnego dziś miejsca. Bazując na prawdziwych wydarzeniach, reżyser Marius Holst opowiada ponadczasową historię o niesprawiedliwości i walce o godność. Bezpośrednim impulsem do nakręcenia filmu stało się spotkanie reżysera z jednym z dawnych wychowanków ośrodka. - Kilkanaście lat temu spotkałem jednego z nich, teraz już starszego mężczyznę. To spotkanie było przełomem i postanowiłem do