Zabawna dziewczyna

Funny Girl, USA 1968

Młoda Żydówka mieszkająca w slumsach Lower East Side marzy o karierze w show-biznesie. Choć nie należy do typowych piękności, może poszczycić się wspaniałym głosem i niebywałym talentem komediowym.

Reżyseria:William Wyler

Czas trwania:142 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Musical

Zabawna dziewczyna w telewizji

  • Barbra Streisand

    jako Fanny Brice

  • Omar Sharif

    jako Nick Arnstein

  • Kay Medford

    jako Rose Brice

  • Anne Francis

    jako Georgia James

  • Walter Pidgeon

    jako Florenz Ziegfeld

  • Lee Allen

    jako Eddie Ryan

  • Harry Stradling Sr.

    Zdjęcia

  • William Wyler

    Reżyseria

  • William Sands

    Montaż

  • Maury Winetrobe

    Montaż

  • Jule Styne

    Muzyka

  • Walter Scharf

    Muzyka

Opis programu

(FUNNY GIRL)Film biograficzny, USA 1968Reżyseria: William WylerScenariusz na podstawie musicalu Isobel Lennart z piosenkami Jule'a Styne'a i Boba Merrilla: Isobel LennartAktorzy: Barbra Streisand, Omar Sharif, Kay Medford, Anne Francis, Walter Pidgeon, Lee Allen, Mae Questel, Gerald Mohr i inni Stosunkowo krótkie (59 lat), ale barwne życie Fanny Brice zmarłej w 1951 r. amerykańskiej aktorki i piosenkarki, niejednokrotnie inspirowało twórców scenicznych i filmowych. W 1939 r. powstał film oparty na jej biografii "Rose of Washington Square", co zresztą pociągnęło za sobą proces sądowy o naruszenie prywatności wygrany przez Fanny. W 13 lat po jej śmierci na Broadway trafił z kolei musical "Funny Girl", w którym postać bohaterki brawurowo kreowała Barbra Streisand. Jego kinową wersję wyreżyserował William Wyler, powierzając rolę Fanny sprawdzonej już odtwórczyni. Także i tym razem Barbra odniosła sukces jej występ Akademia Filmowa uhonorowała Oscarem dla najlepszej aktorki. Pierwsze lata XX w. Brzydka, ale pełna determinacji Fanny Brice, dziewczyna z rodziny węgierskich Żydów przybyłychdo Ameryki i zamieszkałych w nowojorskiej dzielnicy Lower East Side, marzy o karierze artystycznej na Broadwayu. Porzuca szkołę i zaczyna występować w śpiewająco - tańczących chórkach w Keeney's Music Hall. Paradoksalnie, jej nieudolne wysiłki, by nadążyć za innymi rozbawiają publiczność od łez, dzięki czemu Fanny zyskuje możliwośćindywidualnych popisów. Tam również zwraca na nią uwagę notoryczny podrywacz i hazardzista Nick Arnstein. Niebawem wieść o talentach Fanny dociera do samego Florenza Ziegfelda, który zatrudnia ją do swojego zespołu Ziegfeld Follies. Przewrotny pomysł Fanny, która nieco zmienia finałowy numer podczas premierowego przedstawienia, znów okazuje się sukcesem. Panna Brice zyskuje status gwiazdy i możliwość samodzielnego dobierania sobie materiału artystycznego. Ponownie spotyka Nicka Arnsteina i bardzo przeżywa jego wyjazd na rok do Europy. Kiedy znów natykasię na niego przypadkowo podczas występów w Baltimore, zostaje jego kochanką i pod wpływem impulsu porzuca zespół Ziegfeld Follies, by podążyć za ukochanym do Europy. Na statku biorą ślub, a gdy wracają do Ameryki, Fanny wydaje na świat córkę. Niestety, szczęście opuszcza Nicka: przegrywa ogromną sumę, musi nawet sprzedać dom. Obowiązek utrzymania rodziny przejmuje Fanny, która wraca do Ziegfeld Follies i szybko odzyskuje dawną pozycję. Ale mąż, zazdrosny o jej sukcesy, wyjeżdża do Nowego Jorku. Przegrywa coraz większe sumy, a jego długi rosną w zastraszającym tempie. Odrzuca jednak pomoc żony, woląc wdawać się w ciemne interesy. Aresztowany i skazany na półtora roku więzienia błaga Fanny, by się z nim rozwiodła. Ona jednak nie chce o tym słyszeć. Występuje jeszcze więcej niż zwykle, próbując pracą zagłuszać problemy. Dopiero gdy Nick wychodzi na wolność, zgadza się na rozwód, świadoma, że ich związek nie ma przyszłości. Ale zachowuje po nim dobre wspomnienia, bo dzięki Nickowi czuła się piękna.