Zagłębie stworów morskich

Film przedstawia podwodny świat w cieśninie między indonezyjskimi wyspami Lembeh i Sulawesi. Cieśnina wydaje się całkiem zwyczajna, jest to jednak najdziwniejsza i najbardziej tajemnicza morska mila kwadratowa wszystkich oceanów naszej planety. Miejsce to jest skupiskiem rozmaitych i osobliwych istnień niespotykanych nigdzie indziej na świecie, które wykształciły niezwykłe sposoby egzystencji w wodzie, na dnie lub pod powierzchnią dna. Dla tych stworzeń życie jest nieustaną walką o przetrwanie. Niektóre z nich komunikują się za pomocą sygnałów, których nie potrafimy odczytać. Inne mają wzrok tak skomplikowany, że uważa się je za przybyszy z kosmosu. Jeszcze inne, jak np. gigantyczny robak Eunice aphroditois, zaliczane są do najszkaradniejszych drapieżników. Ze względu na to, że rozmaitych gatunków morskich stworzeń jest tu więcej niż gdziekolwiek indziej, naukowcy ogłosili ten region Oceanu Indyjskiego i Spokojnego epicentrum ziemskiej bioróżnorodności morskiej. Statystyki mówią same za siebie; w Morzu Karaibskim żyje blisko sześćset gatunków ryb rafowych, w tym regionie jest ich pięć tysięcy, czyli prawie osiem razy więcej. Co takiego jest w tym niewielkim miejscu, że przyciąga tyle dziwacznych stworzeń? Co czyni je tak niezwykłym? I co jest potrzebne, by przetrwać w tak nieprzyjaznym środowisku? Jednym z podstawowych sposobów jest kamuflaż. Mistrzynią kamuflażu jest np. włochata żabnica. Włoski na jej ciele wydają się być częścią dna - mieszaniną piasku z algami. Tak zakamuflowana żabnica czyha na ofiarę. Większość żyjących tu stworzeń stara się wtopić w tło, ale niektóre wprost przeciwnie. Demonstrują swoją obecność jaskrawymi kolorami. Kolejnym sposobem umożliwiającym przeżycie jest skuteczna ochrona. Jeśli stworzenia nie mają własnej, szukają jej u innych. Krab pustelnik, w przeciwieństwie do większości krabów, nie ma swojej skorupy, dlatego anektuje pustą muszlę - do ochrony miękkiego ciała. Niezbędnym czynnikiem do przetrwania jest oczywiście skuteczna broń. Pod tym względem ustonoga nie ma sobie równych. Tajemną jej bronią jest para szczękonóżek, które potrafi rozkładać z niesamowitą prędkością. Zabija ofiarę w ataku, który jest jednym z najszybszych ruchów odnóży w całym królestwie zwierząt. Zamiera w bezruchu i czeka, a potem uderza z prędkością 75 km/godz. Sam atak trwa poniżej jednej tysięcznej sekundy. Jest tak błyskawiczny, że powoduje bulgotanie wody! Przy tylu drapieżnikach występujących na tak niewielkiej powierzchni, trudno nawet zrozumieć, jak udaje się tu przetrwać. A jednak w całym tym szaleństwie cykl życia trwa nadal i gdy nadchodzi odpowiednia pora, stworzenia szukają okazji do łączenia się w pary. Każdy gatunek ma inny rytuał godowy.