Zambezi - rzeka nieujarzmiona

Z czterech wielkich rzek Afryki Zambezi jest najmniej znana i najbardziej nieujarzmiona. Mimo że człowiek od wieków wykorzystuje jej siłę, Zambezi nadal pozostaje równie dzika, co zwierzęta, których istnienie od milionów lat zależy od jej życiodajnych wód. Słowo Zambezi znaczy "wielka rzeka". W drugiej części filmu poznajemy tę "wielką rzekę" od Wodospadów Wiktorii po deltę w Mozambiku. W żadnym innym miejscu nie widać potęgi Zambezi tak wyraźnie, jak właśnie w Wodospadach Wiktorii. Pierwszy Europejczyk, który je zobaczył w 1855 roku, nazwał je imieniem brytyjskiej królowej. Ale w języku tubylców to wciąż "mosi - oa - tunya", czyli "dym, który grzmi". Zambezi, tak jak Afryka, doświadczyła ogromnych zmian w zeszłym stuleciu, ale jej wędrówka i siła są wyjątkowe. Rzeka zdefiniowała tutejszą kulturę, a wzdłuż swojego nurtu określa istniejące tam życie. Swój bieg Zambezi kończy w Mozambiku, rozlewając się najpierw w szeroką deltę, a potem znikając w Oceanie Indyjskim. Ale jej wędrówka nawet wtedy się nie kończy. Krople są wsysane w chmury, cyrkulują z wiatrem i ponownie opadają na wyżynach, tam, gdzie rzeka się poczęła, by znowu płynąć zgodnie z porami powodzi i suszy, tak jak to dzieje się od milionów lat.