Żelazny orzeł II

Choć pierwszy "Żelazny orzeł" Sidneya J. Furie w 1986 roku szturmował rankingowe listy kasowych przebojów filmowych, zrealizowana niespełna trzy lata później przez tego samego reżysera druga część ogólnie przyniosła już mniejsze dochody. Nie znaczy jednak, że film nie wzbudził zainteresowania widzów. Również krytyka poświęciła mu wiele uwagi, z pełną odpowiedzialnością polecając go miłośnikom dobrego kina akcji. Czarnoskóry Louis Gossett powtórzył znakomitą rolę Charlesa Sinclaira, tym razem jako dowódcy specjalnej jednostki amerykańskich sił powietrznych, która wespół z rosyjskimi pilotami ma do spełnienia supertajną misję. W jednym z krajów na Środkowym Wschodzie, niestabilnym politycznie, może dojść do przejęcia władzy przez rebeliantów. Na terenie państwa znajduje się baza broni jądrowej, co budzi zrozumiały niepokój, zarówno Pentagonu, jak i Kremla. Generał Stillmore (Stuart Margolin), choć osobiście jest przeciwny militarnej współpracy Ameryki ze Związkiem Radzieckim, wyznacza generała Charlesa Sinclaira do podjęcia wspólnej akcji. Charles nawiązuje łączność w Izraelu z rosyjskim dowódcą, Vladimirem Vardovskim, razem przygotowują misterny plan zniszczenia bazy broni jądrowej. Pod ich komendą wyselekcjonowana grupa pilotów zostaje poddana najcięższym próbom przed ostatecznym atakiem. W treningach bierze udział kapitan Matt Cooper (Mark Humphrey), który jest szczególnie uprzedzony do Rosjan. Tymczasem jego partnerką zostaje piękna Waleria Zujeniko, jeden z najlepszych rosyjskich pilotów. Oboje ulegają rodzącemu się uczuciu.