Zero życia
Polska 1987
Tomek jest chłopcem z tzw. dobrej rodziny. Wydaje się, że chłopak wiedzie szczęśliwe życie. Jednak w rzeczywistości jego rodziców nie interesuje to, co dzieje się z ich dorastającym synem.
Reżyseria:Roland Rowiński
Czas trwania:79 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Zero życia w telewizji
Tomasz Hudziec
jako Tomek
Jerzy Mercik
jako Marcin
Ewa Skibińska
jako Anka
Edward Linde-Lubaszenko
jako ojciec
Joanna Sobieska
jako matka
Jan Jankowski
jako Słoń
Grzegorz Ciechowski
Muzyka
Roland Rowiński
Scenariusz
Janusz Kędziora
Zdjęcia
Andrzej Gutowski
Producent
Roland Rowiński
Reżyseria
Irena Choryńska
Montaż
Opis programu
Tragiczna historia maturzysty, którego marzenia i dążenia nie znalazły zrozumienia u rodziców. Tomek jest chłopcem z tzw. dobrej rodziny. Tak się przynajmniej wydaje na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości zarówno ojca, jak i matkę niezbyt interesuje to, co dzieje się z ich dorastającym synem. A dzieje się niemało. Tomek przeżywa młodzieńczą miłość. Jej obiektem jest pielęgniarka Ania. Jeszcze bardziej jednak absorbuje go przyjaźń z Mariuszem - świetnym gitarzystą i nowym członkiem jego zespołu muzycznego. Mariusz fascynuje Tomka dramatyzmem i pewną "egzotycznością" swego życiorysu. Pochodzi z rozbitej rodziny, mieszka w domu dziecka, gdzie jest terroryzowany przez wykolejonego narkomana. Gdy Tomek usiłuje mu pomóc, trafia na nieprzejednany opór matki. Na domiar złego rodzice dowiadują się o jego związku z Anią, która w dodatku jest w ciąży. W trosce o syna postanawiają przerwać obie, ich zdaniem zgubne dla Tomka, znajomości... Roland Rowiński potraktował swój film bardzo osobiście. W jednym z wywiadów mówił: "Ja mam podobne problemy - jestem debiutantem, wchodzę w nowe środowisko, ale nie godzę się z wieloma postawami moich kolegów, muszę znaleźć własny sposób na to, aby żyć w zgodzie ze sobą". Dylematy reżysera znalazły oddźwięk w "Zero życia". Film ten można bowiem interpretować jako głos wrażliwego młodego człowieka, demaskujący faryzeizm i brutalność świata dorosłych. Nie przypadkiem podczas szkolnej uroczystości reżyser każe młodzieży recytować obrazoburcze strofy Andrzeja Bursy. Finał filmu dowodzi jednak, że ów młodzieńczy bunt jest w istocie znamieniem rozpaczliwej bezsilności. Synonimem lęku przed nieuchronną dorosłością. Nie chcąc bowiem się z nią zmierzyć, trzeba dokonać samounicestwienia. ZERO ŻYCIA Dramat obyczajowy, 79 min, Polska 1987 Scenariusz i reżyseria: Roland Rowiński Zdjęcia: Ryszard Podpora Muzyka: Grzegorz Ciechowski Występują: Tomasz Hudziec, Ewa Skibińska, Jerzy Mercik, Edward Lubaszenko, Jerzy Schejbal, Joanna Sobieska, Beata Rakowska, Krzysztof Bauman, Jan Jankowski i inni