Zgorszenie publiczne

Trzydziestoletni Romanek Drzozga (Krzysztof Czeczot) mieszka na Fytlu, osiedlu familoków w Bytomiu-Łagiewnikach. Na życie zarabia oprowadzaniem zagranicznych turystów po ruinach byłej huty. Od pewnego czasu zajmują go jednak bardziej sprawy sercowe. Skrycie podkochuje się w "puszystej" sąsiadce zwanej Motylkiem (Elżbieta Romanowska). 19-letnia pulchna blond piękność mieszka z ciotką, ale zapobiegliwa Lucy Sówka (Dorota Pomykała) skrzętnie ogranicza do minimum kontakty siostrzenicy z Romankiem. Pewnego dnia na osiedlu pojawia się osobnik odziany jedynie w różowy ręcznik i maskę świni. Zdarzenie to wywołuje wśród społeczności Fytla wielkie poruszenie i zbiega się z powrotem po latach tułaczki do rodzinnego domu ojca Romanka, Ericha Drzozgi (Marian Dziedziel). W związku z pojawieniem się "gorszyciela" i bezradnością lokalnej policji mieszkańcy powołują specjalną grupę pościgową, która ma schwytać ekshibicjonistę. W jej skład wchodzą także Romanek i Motylek, którzy teraz mogą spędzać wspólnie więcej czasu. "Zgorszenie publiczne" to fabularny debiut Macieja Prykowskiego, trochę zwariowana, żywiołowa śląska komedia romantyczna, oparta na dwóch wątkach romansowych. Prosta, opowiedziana w klarowny sposób historyjka jest punktem wyjścia do pokazania nieco melancholijnego obrazu małej lokalnej społeczności. Dla mieszkańców bytomskiego osiedla familoków Fytel czas się zatrzymał. Bohaterowie żyją niespiesznie, własnym rytmem, może biednie, ale z uśmiechem. Nie czują potrzeby, aby wyrwać się gdzieś indziej, gdyż tylko tutaj mogą żyć nie obok siebie, ale ze sobą. W ostatnich latach filmy portretujące region śląski operowały głównie ciemnymi barwami. Film Macieja Prykowskiego opowiada o Ślązakach przytaczając ich charakterystyczne, pozytywne cechy: kult społeczności lokalnej i umiejętność samoorganizacji. Raz po raz pobrzmiewa tu melancholijna nuta opowieści o przemijaniu tradycyjnego śląskiego krajobrazu i obyczajów, tradycyjna "ślonska gadka" miesza się ze współczesną potoczną polszczyzną.