Zwolnieni z życia

Wigilia Bożego Narodzenia 1989 r. Wychodzącego z pracy Marka zaczepia na ulicy Elżbieta. Prosi, by pomógł jej naprawić światło w położonym nieopodal mieszkaniu. Ta zwykła z pozoru prośba okazuje się pułapką. Mężczyzna zostaje ciężko pobity i porzucony na wysypisku śmieci. Tam, bliskiego śmierci, znajdują go pracownicy MPO. Odwieziony do szpitala Marek nikogo nie poznaje, nie pamięta, kim jest i jak tam trafił. Rozpoznaje dopiero Elżbietę, która niespodziewanie odwiedza go w separatce. Po tej wizycie Marek ucieka ze szpitala. Poznana przypadkowo na bazarze kobieta zaopiekuje się nim, próbując mu także pomóc w odtworzeniu przeszłości. Tymczasem o los zaginionego coraz bardziej niepokoi się jego rodzina, a zwłaszcza brat - aktywny działacz "Solidarności". Przypuszcza bowiem, że zniknięcie Marka miało stanowić ostrzeżenie przed zeznawaniem w przygotowywanych procesach pracowników służby bezpieczeństwa. Film Waldemara Krzystka, zrealizowany przy udziale producentów francuskich, stał się wydarzeniem MFF w San Sebastian w 1992 r., gdzie uhonorowano go nagrodą specjalną jury oraz nagrodą FIPRESCI. Festiwalowe laury przyznano ponadto Krystynie Jandzie za najlepszą rolę żeńską.