Zwyczajne marzenie

Nostalgiczna wędrówka bohatera filmu do czasów dzieciństwa, które przypadło na początek lat 60. w Ameryce. 12 - letni wówczas Henry Sturbuck, syn lekarza z małego miasteczka, podjął wtedy swoją pierwszą w życiu wakacyjną pracę w miejscowym barze, żeby - jak to określił jego ojciec - "oświecić się". Kilka tygodni spędzonych w nowym miejscu, wśród obcych, dorosłych ludzi, sprawiło, że chłopiec na swój sposób faktycznie "się oświecił": dojrzał, nauczył się odpowiedzialności, poznał smak przyjaźni i dowiedział się niejednego o życiu. Przeżył też dramatyczne chwile: stracił przyjaciela i przekonał się, ile warte były moralne nauki jego ojca, który sam wcale się do nich nie stosował. Wraz z nadejściem wakacji mały Henry, spokojny, poważny jak na swój wiek, pracowity i rezolutny, zaczyna pracę w barze Cindy Wilder. Chłopiec poznaje personel baru: sympatycznego Indianina Cecila Biegnącego Niedźwiedzia - barmana i kucharza w jednej osobie, oraz spóźnialską kelnerkę Lynette, której jedynym marzeniem jest znalezienie męża i wyrwanie się w szeroki świat. Zawiera też znajomość z czarnoskórym J. M. Hoaglandem, samotnym mężczyzną w średnim wieku, właścicielem małego warsztatu samochodowego. J. M. kocha kino, a obiektem jego westchnień jest Marilyn Monroe, której zdjęcie zdobi kabinę jego półciężarówki. To właśnie J. M. zabiera Henry'ego po raz pierwszy w życiu do kina, chociaż zamiast spodziewanej komedii z MM oglądają film z Doris Day. Henry jest jednak zachwycony. Matka, żarliwa katoliczka, nie pozwalała mu dotąd chodzić do kina, uważając, że to może wywrzeć demoralizujący wpływ na chłopca. J. M. dużo rozmawia z Henrym o życiu, stosunku do pracy, szacunku do innych i samego siebie, swoim udziale w II wojnie światowej. Henry coraz bardziej go lubi i darzy coraz większym zaufaniem, podobnie jak Cecila. Pewnego dnia, gdy J. M. podwozi go po pracy do domu, chłopiec przedstawia swojego przyjaciela matce i zaprasza go na kolację. Maureen Sturbuck jest zaskoczona widokiem Murzyna i początkowo pełna rezerwy.