Życie w strachu

Chuck Hausman chciał uciec od przeszłości, rozpocząć nowe życie. Zamieszkał w Los Angeles, ożenił się z piękną Rebeccą. Wydarzenia sprzed dwudziestu lat, które próbował wymazać na zawsze ze swej pamięci, powracają jednak wraz ze śmiercią jego ojca. Chuck przyjeżdża do rodzinnego miasteczka, by uczestniczyć w otwarciu testamentu pozostawionego przez zmarłego niedawno Leo Hausmana. W podróży towarzyszy mu żona. W obecności świadków zostaje odczytana przez adwokata Jaya Wilkersona ostatnia wola Hausmana. Sprawy się komplikują, kiedy okazuje się, że Leo nie wywiązał się ze zobowiązań finansowych wobec swoich wspólników w interesach. Zamiast spodziewanej fortuny, spadkobiercy dostają grosze. Usłyszeli jedynie, że Leo źle ulokował pieniądze i wszystko stracił. Dwaj wspólnicy domagają się zwrotu prawie pół miliona dolarów. Podejrzewają, że zmarły ich oszukał i całą gotówkę przekazał swemu jedynakowi. Żądza pieniądza ogarnia wszystkich, na tym tle dochodzi do jeszcze większego konfliktu. Atmosfera grozy gęstnieje, emocje podsycają plotki i domysły. Niemal cała społeczność miasteczka jest wrogo nastawiona do Chucka, który opuścił rodzinny dom w niesławie. Jego pierwsza żona Mary zginęła w tajemniczych okolicznościach i właśnie jego obwiniano o jej śmierć. Choć niczego mu nie udowodniono, większość uważa go za winnego tamtej tragedii sprzed lat. Niechęć do Chucka potęguje fakt, że przebywał on w szpitalu dla psychicznie chorych. Rebecca jest zaskoczona i równocześnie przerażona sensacyjnymi doniesieniami na temat męża, o którego przeszłości, jak się okazuje, niewiele wiedziała. Choć kobieta próbuje zachować zimną krew i stara się nie ulegać nastrojom, splot zaskakujących wydarzeń sprawia, że jej niepokój rośnie. Ktoś w miasteczku zaczyna popełniać zbrodnię za zbrodnią. Wszystko wskazuje na to, że Chuck ma wiele na sumieniu. Autora scenariusza i reżysera filmu, Martina Kitrossera, zainspirowała debiutancka powieść dziennikarza Roberta Kearneya "Hole in the Water". Ekranowa wersja psychologicznego thrillera dorównuje literackiemu pierwowzorowi.