Życie wewnętrzne

Wszystkie dotychczasowe filmy Marka Koterskiego mają jeden wspólny motyw: duchowy upadek człowieka. Stanowią próbę opisu i analizy przyczyn jego wewnętrznej degrengolady, objawiającej się na zewnątrz rozpadem więzi rodzinnych i niemożliwością autentycznego zaangażowania w związek uczuciowy. Bohaterowie Koterskiego to zwykle jednostki "wydrążone", wyobcowane, utożsamiające potrzeby emocjonalne z fizycznymi popędami, najczęściej popędem seksualnym. Podobnie jest w "Życiu wewnętrznym". Głównym bohaterem filmu jest Michał Miauczyński, klasyczny "everyman", czterdziestoletni inteligent, "obolały, znerwicowany, wampiryczny". Jego stosunki z sąsiadami z bloku charakteryzują nadane im etykietki: "Tenodpsa", "Młodybyk", "Ewcia", "Blondewcia", "Arab" itp. Uwiądowi relacji z bliźnimi towarzyszy zanik tytułowego "życia wewnętrznego", całkowicie przygniecionego przez siermiężną rzeczywistość. Koterski portretuje ją bez osłonek, posługując się poetyką bliską turpizmowi spod znaku Grochowiaka. Podkreśla niszczący osobowość automatyzm codziennych czynności. "Katuje" widza nieustannym powtarzaniem następujących scen: wstawanie, droga do pracy, powrót z pracy, przeżuwanie (bo trudno to nazwać jedzeniem) obiadu, gazeta, telewizja, karykatura rodzinnej rozmowy, wzajemna obojętność małżonków, samotność i lęk dziecka. Tylko w nocy bohater żyje naprawdę - we śnie. Przenosi się do erotycznego raju, gdzie spotykane codziennie sąsiadki zaspokajają jego najwymyślniejsze fantazje. Przygody w onirycznej arkadii kończą się wszakże szybko. Znów trzeba podnieść znękane ciało i wtłoczyć je w kołowrót codzienności. Kolejny dzień jest repliką poprzedniego. I tak bez końca. Beznadziejność egzystencji i duchową pustkę Michała ukazał Koterski w ciągu scen, przypominających koszmarne malowidła. Jałowość życia Miauczyńskiego powoduje, że w bohaterze narasta agresja i obłęd. Groteska i czarny humor mieszają się z autentycznym tragizmem. W końcowej scenie filmu Miauczyński po raz tysięczny jedzie blokową windą. Zza rozsuwanych drzwi słyszy przeraźliwy krzyk kobiety, która bierze go za... grasującego po osiedlu "wampira". Czy widzi w nim groźnego przestępcę, czy projekcję własnych urazów, frustracji, lęków? Komediodramat, 87 min, Polska 1986 Scenariusz i reżyseria: Marek Koterski Zdjęcia: Jacek Bławut Muzyka: Jerzy Satanowski Występują: Wojciech Wysocki, Joanna Sienkiewicz, Maria Probosz, Antonina Gordon - Górecka, Henryk Bista, Jan Machulski, Eugenia Herman, Zbigniew Buczkowski, Ewa Ziętek, Bogusław Sobczuk i inni