Życie złodzieja

Le voleur / The Thief of Paris, Francja/Włochy 1967

Paryż, schyłek dziewiętnastego wieku. Młody Georges Randal postanawia zostać złodziejem. Chce w ten sposób zemścić się na wuju, który w podstępny sposób pozbawił go majątku.

Reżyseria:Louis Malle

Czas trwania:115 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Komedia kryminalna

Życie złodzieja w telewizji

  • Jean-Paul Belmondo

    jako Georges Randal

  • Genevieve Bujold

    jako Charlotte

  • Marie Dubois

    jako Genevieve Delpiels

  • Julien Guiomar

    jako Félix

  • Paul le Person

    jako Roger

  • Christian Lude

    jako Urbain Randal

  • Daniel Boulanger

    Scenariusz

  • Jean-Claude Carriere

    Scenariusz

  • Louis Malle

    Scenariusz

  • Louis Malle

    Reżyseria

  • Henri Lanoë

    Montaż

  • Henri Decaë

    Zdjęcia

Opis programu

Kryminalny dramat jednego z mistrzów kina, Louisa Malle'a, jest portretem "mieszczucha z urodzenia, a złodzieja z powołania" - bohatera wykreowanego przez Jean-Paula Belmondo. Przełom XIX i XX wieku. Georges Randal nie musi kraść, aby żyć. On kradnie, bo lubi to robić. Zimny, cyniczny, jest zawsze tam, gdzie pieniądze. Jest to rodzaj jego zemsty na świecie burżuazyjnych wartości... Z czasem okazuje się, że nie różni się niczym od swych ofiar. Wspaniały obraz Paryża epoki fin de siecle. Jean-Paul Belmondo to jeden z najpopularniejszych i najwyżej cenionych aktorów filmowych, pełniący funkcję przewodniczącego Syndykatu Aktorów Francuskich. Role w filmie Godarda "Do utraty tchu", a później w "Szalonym Piotrusiu" utrwaliły na długi czas jego wizerunek jako zbuntowanego amanta, sztandarowego anty-bohatera francuskiej nowej fali. Przyniosły mu również ogromną popularność nie tylko w ojczystym kraju. Spośród kilkudziesięciu filmów z udziałem tego aktora na szczególną uwagę zasługują "Moderato Cantabile" Petera Brooka, "Stavisky" Alaina Resnaisa, "Glina czy łajdak" oraz "Małżonkowie roku drugiego". Louis Malle - francuski reżyser, którego debiut - rewelacyjny kryminał z muzyką Milesa Davisa "Windą na szafot" (1957) - zbiegł się z początkiem "nowej fali", zwrócił uwagę krytyki i widowni. Kolejne filmy udowodniły, że jest twórcą niezwykle wszechstronnym i pełnym inwencji. Zrealizował m.in. filmy: "Kochankowie" (1958 - nagroda na MFF w Wenecji), "Zazie w metrze" (1960), "Życie prywatne" (1961), "Błędny ognik" (1963 - nagroda na MFF w Wenecji), "Viva Maria! " (1965), "Życie złodzieja" (1966), "Szmery w sercu" (1970), "Pretty Baby" (1979), "Atlantic City" (1980 - Grand Prix MFF w Wenecji), "Alamo Bay" (1984) "Do zobaczenia, chłopcy" (1987), "Milou w maju" (1990) "Skaza" (1992).