"Zimne światło dnia". Film dla fanów Willisa i Weaver [RECENZJA]

Will jest maklerem z San Francisco. Jak to z maklerami bywa, całe dnie spędza w pracy, zaniedbując rodzinę. W końcu jednak, trochę wbrew swej woli, wyjeżdża na wakacje do Hiszpanii. Na kolejne, po tym co tam przejdzie, pewno długo się nie skusi… Oto bowiem jego najbliżsi zostają uprowadzeni. Policja nie może albo nie chce pomóc, a tajemniczy typek wyjawia, że to grubsza sprawa, a porywacze chcą dostać pewną walizkę… W sumie Will nie powinien się za bardzo dziwić, że wpadł w tarapaty – jego ojciec pracuje dla rządu, ma dostęp do tajnych dokumentów. Makler próbuje na własną rękę uwolnić porwanych, co oczywiście ściąga na niego nie lada niebezpieczeństwo. Na odbicie zakładników – lub dostarczenie walizki – ma tylko 24 godziny.

Akcyjniak z dreszczykiem jakich wiele – hollywoodzka sztampa, która przyciąga uwagę nazwiskami Bruce’a Willisa i Sigourney Weaver na plakacie. Ich role są jednak raczej epizodyczne i niezbyt ciekawe, szkoda że tak utytułowani aktorzy rozmieniają się coraz częściej na drobne… Największym problemem filmu jest scenariusz, który po w miarę zaskakującym początku staje się przewidywalny i pełen absurdów. Stopniowo spada też tempo, co jest już ewidentną winą niezbyt doświadczonego, urodzonego we Francji reżysera Mabrouka El Mechriego (mającego już jednak na koncie udane „JCVD”).

Film zdecydowanie dla fanów gatunku i wielbicieli Bruce’a Willisa (zagrał ojca głównego bohatera) oraz Sigourney Weaver. I tu ciekawostka bo pierwotnie Carrack, miał być mężczyzną, ale stwierdzono, że o wiele większego smaczku doda filmowi występ bardzo eleganckiej Sigourney Weaver, Scottowskiej Ripley, która od razu kojarzy się z typem silnej kobiety. Z kolei po to by od razu nie kojarzył się z filmami akcji Henry Cavill (Will) inaczej niż do tej pory (a grał zazwyczaj herosów-mięśniaków) miał… pozbyć się mięśni na rzecz warstwy tłuszczu, tak by jego bohater przywodził na myśl przeciętnego człowieka.

Beata Cielecka

"Zimne światło dnia"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV