Całkiem zabawna historia

16-letni Nowojorczyk Craig Gilner (Keir Gilchrist) cierpi na depresję. Powtarzające się myśli samobójcze skłaniają go do poszukania pomocy u specjalistów. Z własnej inicjatywy zgłasza się do szpitala psychiatrycznego, gdzie trafia na kilkudniową obserwację. Jego przewodnikiem po oddziale zostaje doskonale zadomowiony w placówce Bobby (Zach Galifianakis). Na oko czterdziestoletni mężczyzna zawsze chętnie zajmuje się innymi, ale unika mówienia o sobie. Craig z początku nie jest przekonany, czy dobrze zrobił zgłaszając się do szpitala. Stopniowo zauważa, że jego problemy - nieszczęśliwa miłość do dziewczyny najlepszego przyjaciela, brak zrozumienia ze strony rodziców i stres związany z pokonywaniem kolejnych stopni edukacji - niewiele znaczą przy zaburzeniach pozostałych pacjentów. W dostrzeżeniu jasnej strony życia pomagają mu nowi znajomi, a szczególnie jedyna rówieśniczka na oddziale, Noelle (Emma Roberts), z którą błyskawicznie się zaprzyjaźnia. Pracujący razem od czasu studenckich etiud Anna Boden i Ryan Fleck zasłynęli dramatem obyczajowym "Szkolny chwyt". Portret uzależnionego od narkotyków belfra został uznany przez amerykańską krytykę jednym z dziesięciu najlepszych obrazów 2006 roku. Równie dobrze przyjęto o dwa lata późniejszy "Sugar", przedstawiający zmagania dominikańskiej gwiazdy baseballu o uznanie w USA. "Całkiem zabawna historia" znacznie różni się od dotychczasowych, drapieżnie realistycznych dokonań duetu filmowców. To, jak wskazuje już sam tytuł, pogodna, chwilami wręcz beztroska opowieść o trudach dojrzewania, zrywająca z obowiązującym w kinie wizerunkiem szpitala psychiatrycznego jako instytucji nieprzyjaznej i zabijającej indywidualność. Scenariusz filmu powstał w oparciu o częściowo autobiograficzną powieść Neda Vizziniego. "Mówi o poważnych sprawach traktując nastolatków z godnością i szacunkiem" - charakteryzuje książkę Fleck. "Jednocześnie czyni to z dużym humorem i w wyjątkowo atrakcyjny sposób" - uzupełnia Boden.